Dyskopatia lędźwiowa jest najczęstszą odmianą dyskopatii (około 95 proc. wszystkich dyskopatii) i jedną z najczęstszych dolegliwości u dorosłych. Po raz pierwszy pojawia się między 25. a 40. rokiem życia, rzadko przed 20. rokiem życia i po 65. roku życia. Dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Bóle kręgosłupa lędźwiowego są uciążliwe i wymagają leczenia.
Dyskopatia lędźwiowa: przyczyny
Dyskopatia może być następstwem przebytych urazów, podnoszenia ciężarów powyżej 10 kg przy wyprostowanych kolanach oraz kierowania pojazdami mechanicznymi, a nawet wielogodzinnej pracy biurowej w jednostajnej, lecz niekorzystnej pozycji. Ryzyko dyskopatii lędźwiowej zwiększa się przy paleniu papierosów, stresie, wzmożonym napięciu mięśni, nadmiernej wadze oraz osteoporozie .
Dyskopatia lędźwiowa: objawy
Objawy dyskopatii lędźwiowej to:
- - tępe bóle kręgosłupa lędźwiowego promieniujące wzdłuż kończyny aż do kolana,
- - ból zmniejsza się w pozycji leżącej, a nasila podczas chodzenia,
- - drętwienia i zaburzenia czucia w kończynach,
- - czasem niedowład pewnych grup mięśni,
- - w pewnych przypadkach może nastąpić skrzywienie kręgosłupa w kierunku chorej strony lub w przeciwnym,
- - wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych.
Dyskopatia lędźwiowa: leczenie
Jak leczyć dyskopatię lędźwiową? W leczeniu dyskopatii lędźwiowej stosuje się dwie metody: zachowawczą i chirurgiczną.
Zachowawcza polega na zastosowaniu leków przeciwzapalnych i kilkudniowym leżeniu. Przeprowadzana jest także terapia ciepłem oraz tzw. ułożeniowa w trój zgięciu w stawach biodrowych i kolanowych. Następnie podejmuje się z wielką ostrożnością próby uruchomienia pacjenta i wykonuje diagnostykę przyczynową. Do leczenia zachowawczego należy też fizykoterapia oraz masaże.
Leczenie chirurgiczne
W większości przypadków dyskopatii lędźwiowej konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wskazaniem do leczenia chirurgicznego jest nieskuteczne leczenie zachowawcze oraz charakterystyczne uszkodzenia nerwu: osłabienia mięśni, problemy z czuciem, kłopoty z kontrolowaniem potrzeb fizjologicznych.
Operacyjne leczenie dysków przeprowadza zazwyczaj lekarz neurochirurg. Najczęściej stosowaną metodą jest usunięcie dysku poprzez tzw. fenestrację. Na poziomie dysku chirurg robi nacięcie od 1 do 3 cm i po odsunięciu mięśni kręgosłupa wycina z tylnych powierzchni łuków kręgów okno i usuwa dysk. Innymi metodami są: usuwanie dysku specjalnymi wiertłami wbijanymi przez skórę pod kontrolą rentgenowską oraz nowoczesna metoda dyskoidetomii endoskopowej.
s
To także może cię zainteresować: O co prosi twój kręgosłup? 11 podpowiedzi Kręgosłup czy nerki? Co mnie boli?
