Najpierw w ruch idą żuwaczki i szczęki, które rozrywają naczynia krwionośne skóry. Następnie przekształcona dolna warga zlizuje krew, a ślina z zawartością toksyn zapobiega jej krzepnięciu. To nie fragment kiepskiego horroru, tylko opis działalności meszki.
Meszka, z rodziny Simullidae, zwana też bolimuszką, ma od 1 do 3 mm długości. Ale potrafi człowiekowi napsuć krwi. Zresztą, nie tylko człowiekowi - od jej ukąszeń cierpią również zwierzęta. Zwłaszcza uwiązane, które nie mają gdzie przed meszką uciec.
Meszki wylatują na bój pod koniec maja i w czerwcu. Atakują tylko samice, bo to one potrzebują zawartych w krwi substancji odżywczych do złożenia jajeczek. Na ciele ofiary pozostawiają znak w postaci otwartej ranki (przez którą łatwo wnikają zarazki). Potem pojawia się swędzący bąbel. Pojedyncza meszka nie jest jeszcze groźna, ale kiedy do ataku ruszy rój, organizm może zareagować alergicznie. Wrażliwsi mogą cierpieć nawet na obrzęk krtani, zaburzenia układów oddechowego i krążenia. Po ukąszeniu dobrze zastosować okład z zimnej wody i zażyć wapno. Obrzęki i zaczerwienienia to znak, że należy udać się do lekarza.
Rad, jak odstraszyć te owady, jest chyba tyle, ile meszek. Przed ukąszeniami chronią: olejki zapachowe, najlepiej waniliowe, miętowe i lawendowe (ale działają krótko i trzeba ich sporo na siebie wylać), zapach czosnku (może nie przypaść do gustu naszym najbliższym), dym z grilla z dodatkiem szałwii lub rozmarynu (jak długo można siedzieć w zasłonie dymnej?). Aptekarze polecają maście, żele i spraye używane przeciw komarom. Odstraszająco działa również witamina B1.
Jeśli pogryzły Cię meszki, i tak masz szczęście. Spotkanie z muchą tse-tse skończyłoby się znacznie gorzej: śpiączką afrykańską!
