Szczepionka przeciw wirusowi HPV

Zakażenie wirusem HPV może prowadzić do rozwoju raka szyjki macicy. Choroby można jednak uniknąć regularnie robiąc cytologię. Można też zaszczepić. Jak działa taka szczepionka na wirusa HPV i jak powinna być podawana?

Do zakażenia HPV najczęściej dochodzi przez kontakt seksualny genitalno-genitalny, oralno-genitalny lub przez zakażone ręce w trakcie styczności z narządami płciowymi. Możliwe jest też przeniesienie zakażenia HPV na noworodka w czasie porodu lub na dziecko w czasie bliskich kontaktów nieseksualnych, np. w trakcie wspólnej kąpieli w wannie z zakażonym dorosłym. Każdy, zarówno mężczyzna, jak i kobieta, kto kiedykolwiek miał kontakt seksualny, mógł ulec zakażeniu HPV.

Szczepionka przeciwko HPV

Szczepionka przeciwko wirusowi HPV, czyli wirusowi brodawczaka ludzkiego chroni przed rakiem szyjki macicy, a także przed kłykcinami kończystymi oraz – częściowo – przed nowotworami pochwy i sromu, za które wirus HPV odpowiada w ponad 50 proc. Z badań klinicznych wynika, że szczepionka przeciwko wirusowi HPV jest w 100 procentach skuteczna. Jednak szczepionkę należy przyjąć w odpowiednim czasie.

Szczepionka chroni przede wszystkim przed zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego typu 6, 11, 16 i 18. To właśnie te typy wirusa (16 i 18) są odpowiedzialne za 70 procent przypadków zachorowania na raka szyjki macicy na świecie. Mimo że liczne badania potwierdzają wysoką skuteczność szczepionki, to żeby osiągnąć jak najlepsze efekty i naprawdę uchronić się przed rozwojem choroby nowotworowej musi być podana w określony sposób.

Szczepionka HPV – kiedy warto się zaszczepić?

Najlepszy moment na podanie szczepionki jest między 11 a 12 rokiem życia, czyli na parę lat przed rozpoczęciem życia seksualnego. Jednak w Polsce znaczne częściej tego typu szczepienie podaje się dziewczynom między 13 a 18 rokiem. Trzeba jednak zaznaczyć, że szczepienie nie jest przeznaczone jedynie dla młodych dziewczyn. Szczepić mogą się kobiety oraz mężczyźni i chłopcy, który bardzo często nie mają świadomości, że wirus może być niebezpieczny także dla nich. Może z niej skorzystać każda kobieta.

Szczepionka HPV – cena

Na Polskim rynku dostępne są trzy szczepionki. Wszystkie podawane w trzech dawkach i domięśniowo. Czym się od siebie różnią? Pierwsza z nich Cervarix chroni jedynie przed dwoma rakotwórczym typom wirusa, tj. HPV16 i HPV18. Siligard zapobiega zakażeniu aż czterem typom wirusa, w tym dwóm rakotwórczym typom HPV16 i HPV18 i dwóm typom HPV6 i HPV11 odpowiedzialnym za brodawki płciowe (kłykciny kończyste). Gardasil 9 działa przeciwko siedmiu rakotwórczym typom HPV (HPV16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58) oraz dwóm typom HPV6 i HPV11 odpowiedzialnym za brodawki płciowe (kłykciny kończyste).

Po podaniu pierwszej dawki (zastrzyk robi się w ramię) trzeba odczekać 1-2 miesiące i podać drugą. Trzecia podawana po pół roku od pierwszego szczepienia. Do wszystkich szczepień należy używać tej samej szczepionki, gdyż różnią się on od siebie składem. Aby szczepionka zadziała i spełniła swoje zadanie należy ze szczepieniem zamknąć się w przeciągu roku.

Cena za jedną dawkę szczepionki zaczyna się od ok. 400 złotych. Jednak za szczepienie nie zawsze trzeba płacić z własnej kieszeni. Niektóre gminy finansują tego typu szczepienie.

Badania potwierdzają, że wszystkie trzy szczepionki są bezpieczne i można je łączyć z innymi szczepieniami. Mimo to ostateczna decyzja jak i kiedy podać szczepionkę zależy od lekarza. Opiera ją o aktualna wiedzę medyczną i stan pacjenta.

Mimo że szczepionka zapewnia ochronę na długie lata, nigdy nie można mieć stuprocentowej pewności, że nie dojdzie do zakażenia, dlatego każda kobieta, mimo szczepienia, powinna regularnie wykonywać badanie pod kątem raka szyjki macicy, czyli cytologię.

Kto nie powinien być szczepiony?

Szczepionki przeciwko HPV to tzw. szczepionki zabite (czyli zawierają fragment zabitego wirusa) i w ogromnej większości przypadków jest bardzo dobrze tolerowana, jednak niektóre problemy zdrowotne nie pozwalają na jej podanie.

Szczepionki nie podaje się w sytuacji, gdy:

  • pojawiła się gorączka lub drobna infekcja górnych dróg oddechowych (w takich sytuacjach mamy do czynienia z przeciwwskazaniem czasowym) - trzeba poczekać aż organizm zwalczy infekcję i konieczne jest wyznaczenie nowej daty szczepienia,
  • wystąpiła nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w szczepionce (to wskazuje na przeciwwskazanie stałe), jeśli uczulenie pojawiło po podaniu pierwszej dawki, wtedy należy zrezygnować z dalszego szczepienia

To również może cię zainteresować:

Więcej o: