Historia związana z przysięgą Hipokratesa sięga czasów starożytnych. Co ciekawe, jej autorem wcale nie jest słynny grecki lekarz Hipokrates, którego zwykło się nazywać "ojcem medycyny". Zatem kto stworzył tekst przysięgi Hipokratesa? Za treść przysięgi Hipokratesa odpowiedzialni byli jego uczniowie, którzy należeli do związku pitagorejskiego.
Pierwsza wersja przysięgi została zmodernizowana do czasów obecnych po drugiej wojnie światowej i przyjęła nazwę Deklaracji genewskiej. Do jej oficjalnego przyjęcia przez Światowe Stowarzyszenie Lekarzy doszło w 1948 roku podczas zjazdu w Genewie. W tym czasie, krótko po zakończeniu II Wojny Światowej, kiedy to w obozach koncentracyjnych niemieccy lekarze dopuszczali się haniebnych praktyk na ludziach, niezwykle istotne było dobitne podkreślenie zasad etycznych, które powinny panować w zawodach medycznych. Od tamtego czasu treść deklaracji była zmieniana jeszcze czterokrotnie - w 1968, 1983, 1994 i 2005 roku.
W polskim systemie edukacji osoby, które skończą studia medyczne i podejmą praktykę lekarską obowiązuje Przyrzeczenie Lekarskie, czyli część uchwalonego przez Krajowy Zjazd Lekarzy dokumentu nazwanego Kodeksem Etyki Lekarskiej. Nawiązuje ono do deklaracji genewskiej i Przysięgi Hipokratesa.
Poniżej przedstawiono oryginalny tekst Przysięgi Hipokratesa w tłumaczeniu na język polski.
Przysięgam Apollinowi lekarzowi i Asklepiosowi, i Hygei, i Panakei oraz wszystkim bogom jak też boginiom, biorąc ich za świadków, że wedle swoich sił i osądu [sumienia] przysięgi tej i tej pisemnej umowy dotrzymam.
Swego przyszłego nauczyciela w sztuce (lekarskiej) na równi z własnymi rodzicami szanował będę i dzielił będę z nim życie, i wesprę go, gdy się znajdzie w potrzebie; jego potomków miał będę za braci w linii męskiej i sztuki tej uczył ich będę, gdy zechcą się uczyć, bez zapłaty i pisemnej umowy; na piśmie jak też ustnie wiedzę całą i doświadczenie swoim własnym synom i synom tego, który uczył mnie będzie, jak też przekażę uczniom, którzy umowę tę podpisali i przysięgą tą, jako prawem lekarskim, się związali, lecz nikomu więcej.
Zdrowy tryb życia i sposób odżywiania zalecał będę wedle swoich sił i osądu, mając na względzie pożytek cierpiących, chroniąc ich zaś przed szkodą i krzywdą.
Nikomu, nawet na żądanie, nie podam śmiercionośnej trucizny, ani nikomu nie będę jej doradzał, podobnie też nie dam nigdy niewieście środka na poronienie. W czystości i niewinności zachowam życie swoje i sztukę swoją.
Nigdy nikomu nie usunę kamieni moczowych przez cięcie (pęcherza), lecz odeślę każdego do ludzi, którzy z zajęciem tym są obeznani.
Do któregokolwiek z domów wnijdę, wejdę dla pożytku cierpiących; obcy mi będzie rozmyślny występek, jak też każda inna nieprawość, zwłaszcza czyny lubieżne na ciałach kobiet i mężczyzn, nie tylko wolnych, lecz i niewolników.
Cokolwiek przy leczeniu albo też poza leczeniem w życiu ludzi ujrzę lub usłyszę, czego ujawniać nie można, milczał o tym będę, za świętą tajemnicę to mając.
Jeżeli więc tej swojej przysięgi dochowam i jej nie naruszę, niech zyskam powodzenie i w życiu, i w sztuce, i sławę u wszystkich ludzi po wsze czasy; jeżeli zaś ją złamię i się jej sprzeniewierzę, niech mnie wszystko przeciwne dotknie.
Przysięga Hipokratesa jest swego rodzaju kodeksem etycznym, który powinien przyświecać drogę zawodową przedstawicielom środowiska lekarskiego. Jak brzmi przysięga Hipokratesa obecnie? Tekst ten traktuje o obowiązkach oraz zasadach etycznych, których ślubujący zobowiązuje się przestrzegać dla dobra pacjenta oraz w trosce o godność stanu lekarskiego. Zgodnie z treścią przysięgi fundamentem zawodu jest służba zdrowiu i żuciu ludzkiemu. Pomoc każdemu potrzebującemu jest wyraźnie zaznaczona w treści.
Zobacz też: Ekspert: "Z systemu ochrony zdrowia może zniknąć tysiące lekarzy". Polski Ład nie pomoże