W przypadku palucha biegacza uszkodzeniu ulega przede wszystkim pierwszy odcinek stawu śródstopno-paliczkowego. Zazwyczaj stanowi konsekwencję nadmiernego zgięcia podeszwowej lub grzbietowej części stawu. Do urazu dochodzi zazwyczaj w momencie stawiania stopy na podłożu. Więcej o kontuzjach biegaczy.
Paluch biegacza - objawy
W zależności od skali uszkodzenia wyróżnia się trzy stopnie zmian. Pierwszy z nich powstaje pod wpływem nadmiernego rozciągnięcia i charakteryzuje się bólem skupionym w jednym miejscu. Czasem pojawia się niewielki obrzęk bądź niewielki krwiak. Ruch w stawie jest tylko nieznacznie ograniczony.
Drugi stopień to częściowe rozerwanie zespołu więzadłowo-torebkowego. Uszkodzony staw jest bardzo wrażliwy na dotyk, ból zazwyczaj obejmuje całą stopę. Może się pojawić obrzęk oraz krwiak. Chory ma znacznie ograniczony zakres ruchów, noga boli także w spoczynku.
Trzeci i zarazem najpoważniejszy stopień uszkodzenia charakteryzuje się całkowitym przerwaniem zespołu więzadłowo-torebkowego. Czasem towarzyszy mu złamanie kości lub chrząstki. Ból jest bardzo silny i „rozlewa się” na całą stopę. Pojawia się obrzęk i krwiak, zakres ruchu jest na tyle ograniczony, że samodzielne chodzenie nie jest możliwe.
Paluch biegacza - diagnoza i leczenie
Podstawą rozpoznania jest badanie fizykalne. Zazwyczaj dokładne obejrzenie stopy pozwala postawić diagnozę. Przy podejrzeniu większych zmian konieczne jest wykonanie badania obrazowego (głównie RTG).
Dalsze postępowanie leczenia wg zasad RICE, które stosowane jest przy wszelkiego rodzaju urazach. Polegają one na odpoczynku, schładzaniu, kompresji oraz odpowiednim ułożeniu - na niewielkim podwyższeniu - kończyny. U niektórych pacjentów z bardzo rozległym urazem wykonuje się zabieg operacyjny.
W zależności od stopnia zmian chorzy odzyskują pełna sprawność po upływie 4, maksymalnie 8 tygodni.
