Renina to także jeden z trzech elementów tzw. układu renina-angiotensyna-aldosteron. To specyficzny mechanizm kierowany przez hormony oraz enzymy. Jego podstawowym zadaniem jest nie tylko kontrola gospodarki sodowo-potasowej, ale i objętości krwi krążącej w organizmie.
Za wydzielanie reniny odpowiadają komórki przykłębuszkowe. Ten specyficzny rodzaj włókna wchodzącego w skład błony śluzowej tętniczek, czyli drobnych kanalików doprowadzających krew do kłębuszków nerkowych. Uczestniczy w „przemianie” jednego z hormonów niezbędnych do prawidłowego działania renina-angiotensyna-aldosteron. Tak zmieniony hormon obkurcza naczynia krwionośne oraz pobudza nadnercza (przede wszystkim korę) do produkcji .
Renina - wzrost poziomu
Renina aktywowana jest do pracy z kilku przyczyn. Najczęściej wzrost jej poziomu związany jest z:
- niskim poziomem sodu, jak i jonów sodowych w obrębie plamki gęstej, czyli grupy komórek zbliżonych budową do tych obecnych w nefronie, plamka gęsta znajduje się między kanalikiem a ciałkiem nerkowym
- spadkiem ciśnienia perfuzyjnego krwi (krwi w tętniczce doprowadzającej krew do kłębuszka nerkowego)
- obniżeniem objętości płynu pozakomórkowego
Kiedy renina spada
Stopień aktywności reniny spada pod wpływem
- wazopresyny
- potasu
- adenozyny
- angiotensyny II, czyli parahormonu - angiotensynogenu - zmienionego pod wpływem działania reniny
