Nietypowy zapach moczu - jaka to choroba

Nieprzyjemny zapach ciała to nie zawsze konsekwencja braku właściwej higieny. W niektórych przypadkach winowajcą jest choroba metaboliczna. Jedną z nich jest, rzadko rozpoznawany tzw. zespół odoru rybnego.

Najbardziej charakterystycznym objawem choroby jest nieprzyjemny oddech, zapach potu, moczu oraz nasienia. Zdaniem niektórych badaczy schorzenie znacznie częściej pojawia się u kobiet i może mieć związek z zaburzeniami hormonalnymi.

Trimetyloaminuria (zespół odoru rybnego, TMAU) spowodowany jest mutacją genetyczna. Organizm chorego nie wytwarza enzymu oznaczonego symbolem FMO3, który odpowiada za rozkład trimetyloaminy, pochodnej amoniaku. Nadmiar substancji usuwany jest z organizmu głównie poprzez skórę. Bywa także sprawcą bardzo nieprzyjemnego oddechu.
Część badaczy wiąże wystąpienie TMAU z zaburzeniami hormonalnymi typowymi dla okresu dojrzewania czy menopauzy.
Mimo że choroba jest dziedziczona, to otrzymanie wadliwego allela nie zawsze oznacza stuprocentowe wystąpienie symptomów.

Zespół odoru rybnego - objawy diagnoza

Najbardziej charakterystycznym objawem choroby jest nieprzyjemny oddech, zapach potu, moczu oraz nasienia. Ze względu na zawartość związku będącego pochodną aminokwasu przypomina on odór towarzyszący rozkładającej się rybie, skąd choroba wzięła swoja nazwę.
TMAU potwierdza się w oparciu o badanie moczu. Ostateczną odpowiedź dają badania genetyczne.

Zespół odoru rybnego - leczenie

Sposobów na złagodzenie objawów choroby jest kilka. W niektórych przypadkach całkowicie wystarczające jest wprowadzenie odpowiedniej diety i wyeliminowanie jajek, roślin strączkowych oraz niektórych mięs. Istotne jest by spożywane produkty nie zawierały wcale, lub w bardzo małych ilościach, kartyninę, azot oraz siarkę. Czasem zleca się przyjmowanie słabych antybiotyków, które znacznie zmniejszą liczbę bakterii gnieżdżących się w układzie pokarmowym. Ulgę mogą przynieść także kosmetyki o lekko kwaśnym odczynie.
W leczeniu TMAU stosuje się regularne przyjmowanie węgla lub kompleksu miedziowego chlorofilu. Jednak skuteczność tej metody budzi wątpliwości zarówno lekarzy, jak i samych pacjentów.