Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Wbrew powszechnemu przekonaniu zespół Tourette'a nie jest chorobą psychiczną. Wprawdzie medycyna nie wie o niej wystarczająco dużo, to z cała pewnością jej rozwój łączy z mutacją genetyczną, która bardzo często bywa dziedziczona. Szacuje się, że z jej powodu zespołu Tourette'a cierpią cztery osoby na każde 10 tysięcy urodzeń, z czego większość to mężczyźni.
Zespół Tourette'a - objawy
Zapowiedź niepokojących zmian najczęściej pojawiają się między 2 a 15 rokiem życia. Do najbardziej charakterystycznych objawów zespołu należą różnego rodzaju tiki, czyli mimowolne, szybkie, pojawiające się nagle i krótkotrwałe skurcze mięśni . Tiki motoryczne odnoszą się do mięśni twarzy, głowy, tułowia oraz kończyn (mruganie, dziwne ruchy języka, grymasy twarzy, potrząsanie głową). Mogą być bardzo gwałtowne, szybkie i krótkotrwałe. Czasem obejmują znacznie większe grupy mięśni. Pacjenci podskakują, dotykają znajdujące się w ich pobliżu osoby oraz przedmioty.
Tiki wokalne spowodowane są skurczami mięśni odpowiedzialnych za wytwarzanie dźwięków. Najczęściej przybierają formę nieartykułowanych, trudnych do zrozumienia dźwięków (np. mlaskanie, jąkanie ), a czasem stanowią zlepek słów czy sylab.
Tiki złożone, mimo że występują zaledwie u 10-30proc. wszystkich pacjentów, to najbardziej kojarzą się z zespołem Tourette'a. Nauka wyróżnia następujące rodzaje:
- echolalia, czyli powtarzanie zasłyszanych od innych osób, z telewizji lub radia słów bądź całych zdań
- palilalia, czyli wielokrotne powtarzanie własnych zdań lub słów
- koprolalia, czyli niekontrolowana potrzeba wypowiadania przekleństw lub zwrotów powszechnie uznawanych za niecenzuralne, zaburzenie bardzo często pojawia się u osób chorujących na schizofrenię , nerwicę natręctw bądź psychozę alkoholową
- echopraksja, czyli naśladowanie podpatrzonych u kogoś ruchów
- kopropraksja charakteryzuje się całkowitym brakiem kontroli i koniecznością pokazywania nieprzyzwoitych gestów
Zespół Tourette'a - diagnoza
Schorzenie rozpoznaje się przede wszystkim w oparciu o analizę objawów. Zespół Tourette'a niejednokrotnie brany jest za klasyczną nadpobudliwość, jednak w przeciwieństwie do niej objawy nie ustępują, zaczynają się nasilać. U niektórych pacjentów obserwuje się liczne natręctwa np. ciągłego liczenia czy sprawdzania czy wszystko znajduje się na właściwym dla siebie miejscu.
Zespół Tourette'a - leczenie
Postępowanie oraz ewentualne leczenie zależy przede wszystkim od stanu pacjenta oraz stopnia zaawansowania zmian. Najczęściej stosowanymi metodami są terapia behawioralna oraz farmakologia. Pierwsza z nich ma na celu nauczenie pacjenta kontroli nad tikami i wypracowanie mechanizmów pozwalających zmniejszyć ich nasilenie oraz siłę. Druga ogranicza się do podawania niektórych leków przeciwdepresyjnych oraz przeciwpsychotycznych.
Czytaj także:
Choroba Werdniga - Hoffmana (Rdzeniowy zanik mięśni)
Drżenie mięśni, czyli problem neurologiczny
Choroba Kennedy' ego (Opuszkowo rdzeniowy zanik mięśni)
