Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Pod terminem cholestaza medycyna zamknęła zespół objawów wywołanych przez zatrzymanie żółci lub zaburzenie funkcji wydzielniczej wątroby. Z powodu czynnika odpowiedzialnego za pojawienie się choroby cholestazy dzieli się na zewnątrzwątrobowe oraz wewnątrzwątrobowe. Choć zmiany te mogą być dziedziczone, to u ogromnej większości pacjentów stanowią powikłanie lub towarzyszą zupełnie innemu schorzeniu.
W przypadku cholestazy zewnątrzwątrobowej zatrzymanie swobodnego przepływu żółci spowodowane jest m.in. kamicą dróg żółciowych, obecnością guza uciskającego przewody, którymi przepływa żółć, ich niedrożnością bądź wrodzonymi zmianami w kanalikach żółciowych.
Cholestazy wewnątrzwątrobowe związane są bezpośrednio z nieprawidłowym działaniem wątroby. Najczęściej pojawiają się wraz z różnego rodzaju infekcjami (wirusowymi, pasożytniczymi, układu moczowego; może pojawić się w przebiegu gruźlicy lub niektórych chorób wenerycznych takich jak kiła ). Niejednokrotnie ma związek z chorobami metabolicznymi (np. mukowiscydoza, zespół Zellwegera), wywołanymi mutacją genetyczną (np. zespół Downa ) lub wrodzonymi.
Bez względu na rodzaj oraz pochodzenie zmian, towarzyszące chorobie objawy są niemal identyczne. Utrzymująca się dłużej niż dwa tygodnie żółtaczka (może mieć bardzo różny przebieg) to najbardziej charakterystyczny objaw. Dodatkowo pojawia się silny świąd skóry oraz znaczne powiększenie wątroby (niekiedy także śledziony). Tym, co powinno zwrócić uwagę rodziców to odbarwione stolce oraz ciemniejsza barwa moczu dziecka.
Obok analizy występujących u dziecka objawów konieczne jest wykonanie badań pod kątem stężenia bilirubiny całkowitej. Wynik przekraczający 2mg/dl zazwyczaj nie pozostawia wątpliwości. Niezbędne jest wykonanie badania USG oraz tomografii komputerowej jamy brzusznej w celu dokładnego obejrzenia wątroby . Zleca się także biopsję narządu.
Cholestaza bardzo często pojawia się wraz z innym schorzeniem, dlatego dalsze postępowanie zależy przede wszystkim od choroby podstawowej Podstawą leczenia jest zwiększenie kaloryczności pokarmów oraz wyrównanie poziomu witamin A, D, E i K . Aby złagodzić świąd zaleca się stosowanie maści cynkowej . Z pomocą farmakologii pobudza się regenerację komórek wątroby oraz poprawia przepływ żółci. W przypadku infekcji konieczne jest przyjmowanie antybiotyków. W bardzo ciężkich przypadkach, gdy wątroba jest bardzo zniszczona niezbędny jest przeszczep narządu.