Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Więzadło to struktura anatomiczna zbudowana z tkanki łącznej. Podstawowym i najważniejszym zadaniem więzadeł jest łączenie i scalanie ze sobą kości, wzmacnianie ruchomych połączeń między kośćmi, czyli stawami. Dzięki nim te partie szkieletu, które nie są podtrzymywane przez stawy mogą zachować stabilność i prawidłową postawę. Więzadła podtrzymują również narządy wewnętrzne.
Wśród więzadeł stawowych medycyna wyróżnia torebkowe, biegnące wzdłuż ściany torebki stawowej, zewnątrz- oraz wewnątrztorebkowe.
Więzadła krzyżowe stanowią jeden z głównych budulców stawu kolanowego . Uszkodzeniu ulegają te znajdujące się z przodu, z tyłu lub z boku, to także jedne z częstszych kontuzji u osób grających w piłkę nożną, siatkówkę, koszykówkę lub jeżdżących na nartach.
Niezależnie od tego, które więzadła zostały uszkodzone objawy są niemal identyczne. Pacjenci uskarżają się przede wszystkim na brak stabilności w stawie kolanowym, a także wrażenie przemieszczania się stawu. Dodatkowo pojawia się ból oraz wrażenie przeskakiwania w kolanie. Bardzo wielu chorych nie zdaje sobie sprawy z zagrożenia i przez wiele lat bagatelizuje problem. W takich przypadkach pojawiają się częste skręcenia kolana, które wymagają odciągnięcia płynu ze zbierającego się w stawie krwiaka.
Przy rozpoznaniu, po wywiadzie z pacjentem, wykonuje się dwa testy: Lachmana oraz tzw. pivot shift. Pierwszy z nich wymaga ułożenia chorego na plecach. Wykonujący badanie lekarz podnosi kolano i ustawia je pod kątem 20-30 stopni. Następnie wykonuje ruchu do przodu i do tyłu. U zdrowej osoby więzadło nie pozwoli na nadmierne przesuwanie kończyny. Drugie z badań tzw. pivot shift polega na wyprostowaniu nogi i przekręceniu stopy do wewnątrz. Przy nacisku i wywołaniu "koślawości" w kolanie w zmienionej kończynie pojawi się "podwichnięcie" bocznego kłykcia kości piszczelowej w stosunku do udowej. Zazwyczaj pojawia się przy odchyleniu pod kątem 20-40 stopni.
Mimo że wyniki obu testów zazwyczaj nie pozostawiają wątpliwości konieczne jest badanie obrazowe (zazwyczaj rezonans magnetyczny ). Czasem zaleca się także artroskopię, czyli wziernikowanie stawu.
Sposób postępowania zależy przede wszystkim od charakteru oraz stopnia uszkodzenia. W lżejszych przypadkach obserwuje się samoistne zespolenie struktur i dodatkowy zabieg nie jest potrzebny. W dużo poważniejszych przypadkach konieczne jest umieszczenie w kolanie specjalnego implantu lub metalowej płytki pozwalającej zachować stabilność w stawie. U pacjentów u których wykonano tego typu zabieg konieczna jest rehabilitacja pozwalająca stopniowo wrócić do dawnej sprawności.