Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Ten rodzaj uszkodzenia kości to konsekwencja licznych mikorurazów spowodowana wystawianiem, przez dłuższy czas, niektórych partii układu kostnego na duże obciążenie. Tak nadużywane mięśnie powoli zaczynają tracić zdolność amortyzacji i zamiast równomiernie rozkładać nacisk towarzyszący uprawianiu sportu z całą mocą uderzają bezpośrednio w kość. Uszkodzeniu najczęściej ulega kość śródstopia bądź piszczel (szczególnie jej górna część). Znacznie rzadziej zmiany dotykają trzon kości udowej, ramiennej, żebra lub nadgarstek . W grupie największego ryzyka są przede wszystkim biegacze. Więcej o kontuzjach biegaczy znajdziesz tutaj .
Osoby dotknięte tego rodzaju uszkodzeniem zazwyczaj bardzo długo nie zdają sobie sprawy z problemów. Dzieje się tak ponieważ zmiana rozwija się bardzo powoli i nim da o sobie znać, może minąć nawet kilka tygodni. Pacjenci orientują się, że coś jest nie tak dopiero w momencie gdy pojawi się ból, obrzęk i nadmierna tkliwość w miejscu uszkodzenia.
Wszelkie zmiany i ich charakter w obrębie układu kostnego rozpoznaje się w oparciu o badanie RTG . Niestety, w przypadku złamania zmęczeniowego rzadko jest ono miarodajne. U bardzo dużej grupy pacjentów na zdjęciu nie widać zmiany, zazwyczaj widoczne są dopiero znacznie większe uszkodzenia. Wczesną postać złamania zmęczeniowego można potwierdzić wykonując scyntygrafię kości.
Schorzenie bardzo rzadko występuje z przemieszczeniem, dlatego najskuteczniejszą metodą leczenia jest odpoczynek i tymczasowa rezygnacja z wszelkiej aktywności fizycznej . Jeśli istnieje taka konieczność podaje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne.