Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Zaśniad groniasty zaliczany jest do tzw. ciążowych chorób trofoblastycznych. Ich wspólna cechą są zmiany w obrębie trofoblastów, czyli komórek pokrywających od zewnątrz błony płodowe (kosmówkę). Do ich zadań należy m.in. tworzenie łożyska oraz rozprowadzanie witamin i substancji odżywczych.
O schorzeniu mówi się wtedy gdy do pustej komórki jajowe, czyli tej pozbawionej matczynnego materiału genetycznego dociera jeden lub dwa plemniki . To specyficzne połączenie sprawia, że tworzące się właśnie łożysko ma niewłaściwą budowę, a na jego powierzchni zaczynają pojawiać się pęcherze oraz obrzęk. W zależności od skali zmian medycyna wyróżnia trzy rodzaje zaśniadów. Pierwszy typ, tzw. całkowity, charakteryzuje się znacznym powiększeniem groniastych mas łożyskowych, ich średnica może sięgnąć nawet 2 cm. Widoczny jest obrzęk oraz wypełnione płynem odgraniczone przestrzenie. Tkanki płodu oraz worek owodniowy nie rozwijają się.
Przy postaci częściowej łożysko jest znacznie mniejsze, rozpoznaje się zarówno zdrowe, jak i niewłaściwe komórki. Obrzęk nie jest mniej rozległy, zaś komórki łożyska cechują się nieregularnym kształtem.
Trzeci typ, nazywany niszczącym bardzo przypomina zaśniad całkowity. Charakterystyczne dla schorzenia tkanki niejednokrotnie przenoszą się poza macicę. Mogą pojawić się w naczyniach krwionośnych , płucach a także pochwie.
Zaśniad groniasty - objawy i diagnoza
Najbardziej typowym objawem choroby jest krwawienie pojawiające się między czwartym a piątym miesiącem ciąży. Dodatkowo badania diagnostyczne wykazują znacznie podwyższony poziom hCG (Gonadotropina kosmówkowa) .
Najskuteczniejszą formą diagnostyki jest badanie USG (zarówno podbrzusza jak i przezpochwowe). W jego obrazie pojawiają się, bardzo charakterystyczna dla zaśniadu, "śnieżyca", same pęcherze są obecne na powierzchni macicy kształtem oraz wielkością przypominają kiść winogron.
W niektórych przypadkach, gdy istnieje podejrzenie przeniesienia komórek na inne narządy konieczne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej .
Zaśniad groniasty - leczenie
Najczęściej stosowaną metodą leczenia jest łyżeczkowanie zajętych obszarów. Dodatkowo, aby wyrównać gospodarkę hormonalną każdej z pacjentek zaleca się przyjmowanie doustnej antykoncepcji oraz odłożenie starań o dziecko na minimum rok.
Czytaj także:
Zakażenie chlamydią grozi ciążą pozamaciczną
Choroby weneryczne - jakie badania wykonać by je wykryć?
