Autoimmunologiczne zapalenie wątroby

Ta stosunkowo rzadka choroba immunologiczna prowadzi do postępującej martwicy i stanu zapalnego w obrębie wątroby. Dużo częściej diagnozowana jest u kobiet, między 40 a 60 rokiem życia, może się jednak aktywować bez względu na wiek i płeć pacjenta. Mimo że po raz pierwszy została opisana w latach 50-tych do tej pory nie jest znana przyczyna jej rozwoju.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

U pacjentów z tym rodzajem zapalenia wątroby obserwuje się wytwarzanie przez organizm dwóch typów autoprzeciwciał stopniowo wyniszczających narząd. Wskutek wady genetycznej bądź infekcji (wirusowej lub bakteryjnej) układ immunologiczny przy pomocy limfocytów rozpoznaje komórki własnego organizmu jako niebezpieczne i wytwarza przeciwko nim przeciwciała, przede wszystkim immunoglobuliny typu IgG . Część badaczy łączy taką reakcję organizmu z przyjmowaniem niektórych leków lub zatruciem chemikaliami bądź toksynami. Martwiczo-zapalne zmiany prowadzą do zwłóknienia a w konsekwencji do marskości wątroby.

Ponieważ choroba rzadko rozwija się samodzielnie w grupie największego ryzyko znajdują się osoby ze schorzeniami tarczycy (np. Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa), zapaleniem jelit, reumatoidalnym zapaleniem stawów, twardziny, zespołem Sjögrena , cukrzycą typu 1, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego oraz toczniem rumieniowatym układowym.

Objawy

Towarzyszące chorobie objawy oraz ich nasilenie zależy od wieku pacjenta. W przypadku dzieci (tzw. typ 2) są one znacznie bardziej dokuczliwe a sama choroba ma agresywny przebieg. U osób starszych (typ 1) przebiega znacznie łagodniej. Najbardziej charakterystycznymi objawami autoimmunologicznego zapalenia wątroby są obrzęk brzucha, wzdęcia, znaczny spadek masy ciała. Bardzo często u chorych pojawiają się wymioty (w bardzo zaawansowanej postaci w wydzielinie występuje krew), skóra zmienia kolor ( żółtaczka ) i niejednokrotnie swędzi.

Diagnoza

Przy stawianiu diagnozy bardzo ważny jest wywiad z pacjentem. Na jego podstawie udaje się wykluczyć inne schorzenia a także poznać dotychczasową historie chorobową badanego. Następnie konieczne jest badanie krwi pod kątem specyficznych i typowych dla autoimmunologicznego zapalenia wątroby przeciwciał. Konieczne jest także pobranie materiału z wątroby do badania histopatologicznego. Dzięki niej nie tylko ostatecznie potwierdza się zapalenie wątroby, ale i określa skalę zmian. Biopsja jest powtarzana po upływie dwóch lat od zakończenia leczenia.

Leczenie

Najczęściej stosowaną terapią jest immunosupresja , która polega na doustnym przyjmowaniu glikortykosteroidów. Na taką formę leczenia reaguje blisko 80 proc. chorych. W pozostałych przypadkach wprowadza się inną kombinacje leków. Leczenie trwa zazwyczaj dwa lata a jego skuteczność potwierdza biopsja wątroby.

Zobacz wideo

Czytaj także:

Marskość wątroby

Ból brzucha - powiedz, gdzie i jak ci dokucza. Na podstawie objawów można postawić wstępną diagnozę

Badanie CRP

Rak wątroby

Wątroba: genialna sprzątaczka, ale do czasu ...

Więcej o: