Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Przełom hiperkalcemiczny związany jest ze znacznym wzrostem wapnia w surowicy krwi . U chorych wzrasta on do 3,74 mmol/l, gdy norma wynosi 2,2-2,6mmol/l. W większości przypadków schorzenie rozwija się bardzo powoli i najczęściej dotyka osoby z nadczynnością przytarczyc. Czasem zdarza się, że pacjenci nie wiedzą o zaburzeniach w funkcjonowaniu przytarczyc i towarzyszące przełomowi dolegliwości nie są z nimi łączone.
Rozwój choroby związany jest nieprawidłowym wydzielaniem przez przytarczyce parathormonu. Hormon ten reguluje gospodarkę wapniowo-fosforową organizmu. Przełom hiperkalcemiczny może pojawić się przy niektórych nowotworach (np. gruczolak) lub chorobie ziarniniakowej. Zdarza się, jest wywołany przez przyjmowane leki, czasem pojawia się u osób z ostrą niewydolnością nerek .
Objawy
Dolegliwości, które pojawiają się jako pierwsze, jak osłabienie, wymioty, zaburzenia łaknienia, nie są typowe dla chorób przytarczyc, dlatego wczesne i prawidłowe rozpoznanie jest stosunkowo trudne. Wraz z rozwojem schorzenia pojawia się odwodnienie, splątanie, zaburzenie świadomości, zaburzenie rytmu serca, tachykardia, jadłowstręt, gorączka, ostre zapalenie trzustki oraz bóle brzucha . Jednym z bardziej charakterystycznych objawów choroby jest zanik kości. W skrajnych przypadkach pacjenci zapadają w śpiączkę.
Diagnoza
Obok wywiadu i analizy objawów przy rozpoznaniu przełomu hiperkalcemicznego konieczne jest wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych (morfologia pod kątem stężenia wapnia), radiologiczne oraz obrazowe. Pozwalają one ocenić stopień i rodzaj zmian wywołanych przez chorobę. Niezwykle pomocna przy diagnozowaniu przełomu hiperkalcemicznego jest densytometria kostna. Badanie pozwala określić gęstość kości, a tym poznać skalę uszkodzeń.
Leczenie
Sposób leczenia zależny jest przede wszystkim od czynnika odpowiedzialnego za występowanie choroby. W przypadku pacjentów, u których przełom hiperkalcemiczny spowodowany jest gruczolakiem konieczne jest chirurgiczne usunięcie nowotworu. Jeśli nie ma wskazań do wykonania zabiegu chorym zaleca się co pół roku sprawdzanie wskaźnika biochemiczne oraz raz w roku densytometrię. Każdy z pacjentów powinien być pod stałą opieką lekarza.
