Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Za rozwój choroby odpowiada zbyt długie "rozluźnienie" zwieracza dolnego przełyku, czyli mięśnia umiejscowionego tuż nad złączeniem przełyku z żołądkiem, czuwającego by treść znajdująca się w żołądku nie przedostała się ponownie do przełyku. Wszelkie pojawiające się w jego obrębie zmiany prowadzą do zalegania i cofania się kwaśnej treści żołądkowej lub zasadowej treści jelit do przełyku. Zignorowanie pierwszych dolegliwości może wywołać stan zapalny, który prowadzi do zwężenia przełyki, jego owrzodzenia lub przełyku Baretta (więcej o chorobie przeczytasz tutaj ).
Choroba refluksowa przełyku częściej dotyka osoby otyłe, stosujące dietę bogatą w cytrusy lub tłuste pokarmy z dużą ilością ostrych przypraw, pijących dużo kawy, alkoholu, a także napojów gazowanych. Schorzenie częściej jest diagnozowane u kobiet w ciąży, a także u chorujących na cukrzycę, przepuklinę rozworu przełykowego lub twardzinę . Zdarza się, że łączy się z zaburzeniami hormonalnymi lub przyjmowanymi lekami.
Osoby cierpiące na chorobę refluksową przełyku najczęściej skarżą się na zgagę , uczucie pieczenia, czasem ból, w klatce piersiowej, a przede wszystkim na wrażenie cofania się pokarmu. W niektórych przypadkach schorzeniu towarzyszy kaszel, zapalenie ucha środkowego, zmiany w zatokach oraz gardle. Czasem u pacjentów pojawia się zapalenie bądź zwężenie przełyku.
Pierwszym punktem przy stawianiu diagnozy jest badanie RTG przełyku z kontrastem. Następnie wykonuje się endoskopię przewodu pokarmowego, tzw. ph-metria, czyli 24-godzinny pomiar poziomu ph oraz test omeprazalowy. Polega on na aplikownaiu choremu przez 7 do 14 dni inhibitorów i monitorowanie jego samopoczucia.
Zakres zmian wywołanych schorzeniem określa się w oparciu o pięciostopniową skalę:
- stopień 0 - stan prawidłowy
- stopień 1 - pojawia się przekrwienie
- stopień 2 - w badaniach widoczne są linijne nadżerki
- stopień 3 - nadżerki zajmują niemal cały przełyk
- stopień 4 - pozapalne zwężenie przełyku
Łagodzenie objawów i dolegliwości choroby może przebiegać na dwa sposoby. Leczenie najczęściej zaczyna się od podawania tzw. inhibitory pompy protonowej, czyli leków powszechnie stosowanych w zwalczaniu zmian w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
W przypadku gdy farmakologia zawodzi wykonuje się zabieg operacyjny tzw. fundoplikację Nissena. Zabieg polega na ponownym połączeniu dolnego odcinka przełyku z wypustem (punk styku przełyku z żołądkiem) i z dnem żołądka.
Żołądek: kapryśna sakiewka pełna kwasu