Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Za rozwój choroby odpowiada pierwotniak z grupy Cryptosporidium. Przenoszony przez niektóre zwierzęta (np. gołębie) trafia do organizmu człowieka wraz z zanieczyszczoną wodą (np. w czasie kąpieli w basenie) lub ziemią. Czasem źródłem zakażenia jest niedogotowane lub źle oczyszczone pożywienie, które miało styczność z kałem chorego człowieka bądź zwierzęcia.
Patogen jest szczególnie odporny na działanie różnego typu detergentów dlatego może przetrwać przez bardzo długi czas.
Najbardziej charakterystycznym objawem zakażenia jest ostra, bardzo często przewlekła, wodnista biegunka. W skrajnych przypadkach w kale widoczna jest krew. Dodatkowo chorzy skarżą się na bóle i skurcze brzucha, nudności oraz wymioty. U pacjentów obserwuje się spadek temperatury ciała, odwodnienie (utrata dużej ilości płynów może doprowadzić do znacznego spadku masy ciała) oraz zespół złego wchłaniania . Pierwsze zmiany najczęściej pojawiają się po upływie 7 dni od zakażenia.
Przy zakażeniu tym konkretnym pierwotniakiem mogą nie wystąpić żadne objawy, mimo to nieświadoma zagrożenia osoba (patogen jest aktywnych nawet po ustąpieniu dolegliwości) może zarażać.
Zakażenie bywa niebezpieczne u chorych na AIDS . Najczęściej towarzyszą mu przewlekłe biegunki lub infekcje. W tym przypadku brak jakichkolwiek dolegliwości oraz ciężkie zakażenie pojawiają się niezwykle rzadko.
Schorzenie można potwierdzić w oparciu o badanie próbki kału .
Postęp choroby oraz sposób leczenia w dużej mierze zależy od stanu układu immunologicznego. U pacjentów, u których dział on prawidłowa po upływie ok. 10 dni choroba mija samoistnie. Konieczne jest jednak uzupełnianie płynów oraz elektrolitów. Gdy odporność zawodzi podaje się jedynie środki przeciwwirusowe, w rzadkich przypadkach płyny dostarczane są dożylnie.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza