Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Glukoza to podstawowe, krążące we krwi, źródło energii dla całego organizmu. Za jej "przechodzenie" do poszczególnych narządów odpowiada jeden z hormonów wytwarzanych przez trzustkę tj. insulina. Dodatkowo odpowiada za regulację gospodarki węglowodanowej. Nieprawidłowe stężenie insuliny sprawia, że energia zamiast z glukozy pobierana jest z rozpadu tłuszczów - tzw. lipolizy. Tworzące się w ten sposób ciała ketonowe odkładają się w organizmie co stanowi bezpośrednią przyczynę rozwoju kwasicy ketonowej. A produkowana nieustannie przez wątrobę glukoza zostaje w zbyt dużych ilościach usuwana z organizmu co zakłóca gospodarkę wodno-elektrolitową.
Kwasica ketonowa dużo częściej diagnozowana jest u pacjentów ze złym, nie wprowadzonym na czas lub przerwanym leczeniem cukrzycy. Jej rozwojowi sprzyjają infekcje bakteryjne, ostre zapalenie trzustki , nadużywanie alkoholu oraz inne zmiany chorobowe zwiększające zapotrzebowanie na insulinę np. zawał serca, udar mózgu .
Jednym z bardziej charakterystycznych objawów kwasicy ketonowej jest nadmierne pragnienie oraz uczucie suchości w jamie ustnej. Bardzo często pacjenci uskarżają się na wielomocz (wydalanie zbyt dużej ilości moczu) , osłabienie (będące skutkiem odwodnienia i nieprawidłowego metabolizmu). Przy kwasicy zmienia się oddech chorego na tzw. oddech Kussmaula, czyli szybkie, głębokie oddechy, niepoprzedzone aktywnością fizyczną, na przemian z płytkimi wdechami. Zmianie ulega także jego zapach (przypomina jabłka ), pojawiają się zaburzenia świadomości, a twarz pokrywa rumień kwasiczy, czyli zaczerwienienie policzków spowodowane rozszerzeniem naczyń krwionośnych. Dodatkowo chorym towarzyszą zawroty oraz bóle głowy , nudności, bóle brzucha oraz w klatce piersiowej.
Przy stawianiu rozpoznania obok analizy objawów klinicznych wykonuje się podstawowe badania fizykalne oraz testy laboratoryjne (tj. badanie moczu i morfologię ). Kwasica ketonowo to stan zagrażający życiu dlatego konieczna jest niezwłoczna hospitalizacja chorego.
W pierwszej kolejności należy rozpocząć nawadnianie, wyrównanie poziomu glukozy we krwi, usunięcie ciał ketonowych i wyrównanie innych zaburzeń. Po ustabilizowaniu stanu pacjenta wprowadza się leczenie farmakologiczne polegające na podawaniu ciągłych wlewów dożylnych z insuliny oraz płynów wyrównujących gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu. Zbyt wysoki odczyn kwasowo-zasadowy neutralizuje się roztworem dwuwęglanu sodu rozcieńczonego płynem hipotonicznym.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza