Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Powody dla których pierwiastek zalega i uniemożliwia prawidłowe działanie całego układu moczowego nie są do końca znane. Prawdopodobnie zaburzenia metaboliczne, skłonność organizmu to tworzenia kamieni oraz niewystarczająca ilość substancji chroniącej drogi moczowe przed ich powstawaniem, bezpośrednio przyczyniają się do rozwoju choroby. Kamica bardzo często towarzyszy zatrzymaniu moczu oraz zakażeniu drobnoustrojami. Nie bez znaczenia jest także dieta bogata w produkty zawierające duże ilości wapnia jak nabiał, niektóre owoce i warzywa.
Kamica wapniowa - objawy i diagnoza
U pacjentów z kamicą wapniową obserwuje się przede wszystkim znaczny wzrost stężenia wapnia w wydalanym moczu. Jego wartość rośnie w ciągu dnia, w nocy zaś maleje. Podwyższony poziom pierwiastka obserwuje się także po dostarczeniu organizmowi, doustnie lub dożylno, glukozy lub posiłków z dużą ilością białka. Chorzy na kamicę wapniową, podobnie jak przy klasycznej postaci schorzenia, uskarżają się na ból przy oddawaniu moczu, nudności oraz wymioty. Rozwijający się stan zapalny może objąć miedniczki, miąższ nerki lub tkanki okołonerkowe. W skrajnych przypadkach pojawia się bezmocz .
Rozpoznanie potwierdza analiza objawów klinicznych oraz badanie próbki moczu .
Kamica wapniowa - leczenie
Podstawą leczenia kamicy wapniowej jest dieta. Pacjenci muszą unikać przede wszystkim produktów mlecznych, które zawierają bardzo duże ilości wapnia oraz ograniczyć spożywanie soli kuchennej. Dodatkowo zaleca się unikanie picia nieoczyszczonej z nadmiaru pierwiastka wody wodociągowej. Zmiana jadłospisu przynosi rezultaty jedynie w przypadku gdy kamica połączona jest z hiperkalciurią absorpcyjną (wzrost poziomu wapnia w moczu wywołany jest jego nadmiernym wchłanianiem przez jelita). Jeśli schorzenie połączone jest chorobą nerek (nadmiernie wypłukują pierwiastek) lub "usuwaniem" go z kości, dieta może być niebezpieczna.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
