Tasiemiec karłowaty oraz szczurzy to dwa najczęściej trafiające do ludzkiego organizmu tasiemce . Zbudowane są uzbrojonej główki oraz ok. 200 segmentów, tzw. proglotydów. Długość każdego z nich nie przekracza 40 mm. Wywoływana przez nie hymenolepioza, choć w Polsce występuje bardzo rzadko, diagnozowana jest przede wszystkim u dzieci, szczególnie tych cierpiących z powodu niedożywienia.
Objawy i diagnoza
U większości małych pacjentów zakażenie nie daje żadnych objawów, dolegliwości pojawiają się jedynie przy zajęciu kosmków jelita cienkiego. W takich przypadkach obserwuje się utratę łaknienia, spadek masy ciała, wymioty, biegunka , bóle brzucha. Niekiedy obserwuje się tzw. niepokoje ruchowe, drgawki oraz zaburzenia snu. Objawy u dorosłych i starszych dzieci są dużo łagodniejsze i znacznie mniej nasilone.
Hymenolepiozę potwierdza się w oparciu o badania koproskopowe, czyli badanie kału pod kątem obecności jaj tasiemca.
Leczenie
Przy zwalczaniu zakażenia tasiemcem podaje się przede wszystkim leki przeciwpasożytnicze. Zazwyczaj wystarczająca jest jednorazowa aplikacja leku, jedynie w skrajnych przypadkach, po upływie kilku tygodni, podaje się drugą dawkę leku. O pełnym wyleczeniu świadczy trzykrotnie powtórzone (odpowiednio, po 3, 4 i 5 tygodniach od zakończenia leczenia) badanie koproskopowe
W przypadku zakażenia tasiemcem zaleca się przebadanie bliskich z otoczenia pacjenta.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
