Zmiana ropna u większości pacjentów pojawia się pod wpływem zakażenia bakteriami Klebsiella, Streptococcus, Psudomonas, Eschericha coli. Mogą one przedostać się do wątroby drogą żółciową, wrotną lub poprzez tętnicę wątrobową. W niektórych przypadkach źródłem zakażenia jest powstały wskutek urazu krwiak lub uszkodzony zbiornik żółci. Zdarza się, że wywołujące ropień bakterie przenoszone są przez niektóre gatunki ameb (poprzez znajdujące się w wodzie cysty, które trafiają poprzez układ wrotny, naczynia chłonne lub otrzewną do wątroby).
Objawy
Towarzyszące chorobie dolegliwości zależne są przede wszystkim od typu zakażenia. Objawy wywołane przez "klasyczne" bakterie to zazwyczaj gorączka (ok. 39-40 stopni), dreszcze, ból pod prawym łukiem żebrowym, znaczne powiększenie wątroby oraz obecność płynu w jamie opłucnej. Dodatkowo obserwuje się spadek masy ciała oraz zmiany typowe dla żółtaczki .
Przy diagnozowanym najczęściej u mieszkańców regionów subtropikalnych lub tropikalnych, ropniu amebowym pacjentom dokuczają krwawe biegunki oraz ból pod prawym łukiem żebrowym (wątroba jest wyraźne powiększona).
Diagnoza
W przypadku podejrzenia ropni najlepszą metodą diagnostyczną są badania ultrasonografem lub tomografem komputerowym . Jeśli do zakażenia doszło wskutek kontaktu z amebą (np. Entamoeba histolytica) zleca się, obok testów obrazowych, badanie kału pod kątem obecności pasożytów oraz nacina ropień i pobiera próbkę płynu do badań bakteriologicznych.
Leczenie
Sposób leczenia uzależniony jest przede wszystkim od wielkości oraz umiejscowienia ropnia. Przy mnogich guzach najczęściej stosuje się terapie antybiotykowe. Bardzo duże zmiany wymagają drenażu. Lekarz wykonujący zabieg robi nacięcie między jamą opłucną i otrzewną, następnie dociera do wątroby i odciąga znajdującą w ropniu ciecz.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
