Zespół bolesnego barku to konsekwencja uszkodzenia całego lub fragmentu ścięgna łączącego łopatkę z kością ramieniową, co znacznie utrudnia poruszanie kończyną. Powstałe zmiany czasem mają związek z chorobą ortopedyczną, układu nerwowego lub naczyniowego . Najczęściej jednak schorzenie rozwija się u pacjentów ze zwyrodnieniem tkanki ścięgnistej, czyli w punkcie styku mięśni nadgrzbietowych.
Ostry rzutowy lub powoli nasilający się ból pojawia się przy zwichnięciu stawu barkowego, uszkodzeniu pochewek maziowych, złamaniu łopatki oraz obojczyków, a także w czasie wykonywania niespodziewanych, gwałtownych ruchów.
Objawy i diagnoza
Najbardziej typowymi dolegliwościami mogącymi sugerować zespół bolesnego barku są nadmierne napięcia mięśniowe oraz ból obręczy barkowej, najczęściej ma on charakter kłujący. Dodatkowo u większości pacjentów pojawia się obrzęk stawu barkowego, problemy z poruszaniem kończyną, część chorych skarży się na problemy z zasypianiem.
Ogromna część pacjentów, u których pojawia się bolesność w barku znacznie ogranicza poruszanie chorą kończyną, a to zamiast złagodzić objawy jedynie je pogłębia. Zakres ruchów staje się coraz bardziej ograniczony, postępuje zesztywnienie barku, ból zaczyna się nasilać i promieniować na łopatkę i kark. Wraz z postępem choroby może dojść nawet do zaniku mięśni.
Przy stawianiu rozpoznania konieczny jest szczegółowy wywiad z pacjentem oraz badanie fizykalne. Dodatkowo, aby uzyskać jednoznaczną odpowiedź zleca się wykonanie zdjęcia rentgenowskiego barku lub odcinka szyjnego kręgosłupa .
Leczenie
W przypadku gdy schorzenie wywołane jest stanem zapalnym sięga się po niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz zaleca fizykoterapię. Bardzo skuteczne w takich przypadkach są terapie laserem, jonoforeza i krioterapia. Gdy zmiany zwyrodnieniowe w barku są zbyt poważne podaje się steroidy bezpośrednio do bolącego miejsca. Zdarza się, że zespół bolesnego barku przechodzi w tzw. zespół ciasnoty podbarkowej (schorzenie to konsekwencja stanu zapalnego spowodowanego długotrwałym drażnieniem ścięgien, dolegliwość bardzo często dotyka młodych sportowców np. tenisistów lub pływaków), a ta wymaga zabiegu operacyjnego. Zabiegi wykonywane są również u pacjentów ze zmianami w ścięgnach oraz na powierzchni stawów .
Chory bark, w przeciwieństwie do większości urazów układu kostnego, nie może być unieruchomiony. Aby nie doprowadzić do dalszego rozwoju choroby obok leczenia farmakologicznego powinna być prowadzona, pod okiem specjalisty, rehabilitacja.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
