Choroba Duhringa (Choroba Dühringa)

Choroba Duhringa, nazywana także opryszczkowym zapaleniem skóry to schorzenie jelitowo-skórne występujące u osób z nietolerancją glutenu. Choroba nosi miano skórnej postaci celiakii.

Dołącz do nas na Facebooku!

Na skutek nietolerancji przez organizm glutenu w okolicach brodawek skórnych odkładają się charakterystyczne złogi immunoglobulin typu A (IgA) . Gdy zaczynają się przemieszczać w miejscu ich występowania pojawiają się mikroropnie. Choroba najczęściej atakuje między 14 a 40 rokiem życia. Pierwsze zmiany skórne pojawiają się w okolicach kolan, łokci, kości krzyżowej, pośladków, łopatek oraz na twarzy i głowie. U niektórych pacjentów mogą wystąpić także zmiany w uzębieniu.

Choroba Duhringa (Choroba Dühringa) objawy

Najbardziej charakterystycznym objawem choroby Duhringa są wielopostaciowe zmiany skórne takie, jak pęcherzyki, grudki, rumień . Zazwyczaj są bardzo swędzące i duża część chorych ma tendencję do ciągłego drapania zmienionych miejsc co prowadzi do powstawania licznych strupów oraz blizn. U zaledwie 10 proc. chorych obok skóry zaatakowany został również układ pokarmowy . W takich sytuacjach dochodzi do całkowitego lub jedynie częściowego zaniku kosmków jelitowych.

W pierwszej fazie choroby pozornie zdrowo wyglądająca skóra zaczyna piec i swędzieć, najczęściej w okolicy krzyżowej lub pośladków. Zdarza się, że niektórym pacjentom towarzyszy zespół złego wchłaniania lub uszkodzenie szkliwa. Ryzyko zachorowania rośnie u osób, mających w rodzinie chorych na celiakię.

Choroba Duhringa (Choroba Dühringa) diagnoza

Badaniem, które pozwala niemal jednoznacznie potwierdzić chorobę Duhringa jest biopsja zdrowej skóry. Wycinek do testu pobierany jest z pośladków. Dodatkowo wykonuje się badanie krwi z oznaczeniem przeciwciał IgA. Przy pozytywnym wyniku większość lekarzy zleca biopsję jelita cienkiego.

Choroba Duhringa (Choroba Dühringa) leczenie

Podstawą leczenia choroby Duhringa jest całkowite lub częściowe wykluczenie z diety glutenu. U części pacjentów objawy nasilają się po zjedzeniu ryb czy owoców morza z dużą zawartością jodu . Dlatego, aby leczenie mogło być skuteczne wymagane jest wyeliminowanię również tego pierwiastka. Sporadycznie sięga się po leczenie farmakologiczne.

Wraz z usunięciem z menu glutenu poprawia się wygląd skóry, pierwsze zmiany widoczne są na ogół po 6 miesiącach od rozpoczęcia terapii.

Czytaj także:

Pęcherzyca

Choroba Schönleina-Henocha (Choroba Schonleina-Henocha, plamica alergiczna)

Choroba Bowena

Obrzęk naczynioruchowy

Keloid (bliznowiec)

Gluten: produkty