Rumień trwały to pojedyncza (sporadycznie mnoga), początkowo sino-czerwona zmiana skórna. Wraz z rozwojem choroby zmienia kolor na czerownobrunatny. Mimo leczenia bardzo często powraca i zawsze pojawia się w tym samym miejscu. Jego wystąpieniu nie towarzyszą żadne dodatkowe dolegliwości, dlatego spora część chorych nawet go nie zauważa.
Rumień trwały towarzyszy nadwrażliwości na niektóre farmaceutyki m.in. barbiturany, sulfonamidy, kwas acetylosalicylowy, aminofenazon, fenacetynę. Bardzo często występuje u osób z alergią pokarmową. Do jego najbardziej charakterystycznych objawów zalicza się :
- obrzęk
- pieczenie
- świąd
- zaczerwienienie skóry
Diagnozę stawia się w oparciu o wywiad z pacjentem. Aby poznać przyczynę pojawienia się rumienia trwałego lekarz musi wiedzieć jakie leki przyjmuje chory lub na które pokarmy jest uczulony. Kolejny etap rozpoznania to tzw. testy ekspozycyjne. Polegają one na wystawieniu fragmentu skóry na działanie farmaceutyku lub alergenu podejrzewanego o wywołanie choroby.
Podstawą leczenia jest odstawienie leku lub całkowite usunięcie z diety produktu wywołującego zmianę skórną . W większości przypadków zmiany stają się łagodniejsze, jednak nie zawsze znikają całkowicie.