Najbardziej narażeni na wypalenie zawodowe są perfekcjoniści - ludzie stawiający sobie wysokie wymagania, przekonani, że wszystko zależy od nich, angażujący się bezgranicznie w pracę zawodową. Jednocześnie osoby te mają niską samoocenę, nie wierzą w swoje możliwości, mają tendencję do unikania sytuacji trudnych.
Innymi czynnikami pojawienia się wypalenia zawodowego mogą być: praca wymagająca działań niezgodnych z wyznawanymi wartościami, wycofanie w chwilach trudnych, wyolbrzymianie porażek, brak grupy wsparcia (rodziny, znajomych), kłopoty z organizacją czasu, zarówno prywatnego, jak i zawodowego.
Wypalenie zawodowe staje się coraz powszechniejszym problemem. Dlatego już pierwsze jego oznaki powinny wzbudzić czujność.
Objawy
Wypalenie zawodowe może objawiać się w różnoraki sposób, m.in. poprzez: uczucie zawodu, agresję, wycofanie i izolowanie się, ogólne poczucie zmęczenia i wyczerpania, problemy z koncentracją, zakłócenia snu, częste infekcje, bóle głowy, problemy pokarmowe, kłopoty rodzinne, unikanie pracy, cynizm.
Zapobieganie
Już pierwsze sygnały wypalenia zawodowego powinny skłonić do zmian w sposobie funkcjonowania:
- Należy zadbać o organizację czasu pracy, aby zminimalizować konieczność wykonywania kilku czynności w tym samym czasie;
- Stworzyć strategię radzenia sobie ze stresem;
- Znaleźć czas na odpoczynek oraz czynności zupełnie nie związane z pracą (np. uprawianie sportu);
- Nauczyć się delegowania spraw, które niekoniecznie trzeba wykonać samemu;
- Asertywność;
- Zbudowanie grupy wsparcia poza pracą;
- W niektórych przypadkach konieczna jest zmiana pracy.
Leczenie
Terapii psychologicznej wymagają stany skrajnego wypalenia zawodowego objawiającego się depresją, problemami rodzinnymi oraz alienacją i osamotnieniem.
