Kaszak to cysta naskórkowa łojowa lub zastoinowa potocznie zwana kaszakiem. To dość powszechna przypadłość występująca na ciele człowieka. Kaszaki rosną dość wolno, jednak po miesiącach lub nawet latach osiągają duże rozmiary. Tworzą się w obrębie skóry, a zmiany mają charakter torbieli. Kaszaki rozwijają się najczęściej w mieszkach włosowych skóry głowy, twarzy, pleców i pachwinach.
Kaszaki mają postać miękkich lub twardych, zaokrąglonych guzków wypełnionych masami rogowymi i łojowymi oraz elementami mieszków włosowych. Kaszak zwiększa swoją wielkość i zmienia barwę na białą lub żółtą. Zdarza się, że zmiana jest bolesna. Torbiele mogą prowadzić do owrzodzenia skóry, sprawiać dyskomfort co zazwyczaj kończy się ich pęknięciem i wydostaniem się na zewnątrz ropy z zanieczyszczeniem. Czasami razem z kaszakami występują drobne, powierzchowne torbiele naskórkowe, tzw. prosaki .
Kaszaki czasem mogą przyczyniać się do powstania nowotworu.
Kaszaki powstałe pod warstwą skóry to nic innego jak torbiele. Powstają w wyniku nie złuszczania się komórek nabłonkowych. Zamiast tego wnikają w skórę, tworzą "kieszonki". Miejscem ich powstania są obszary w których pojawiają się mniejsze mieszki włosowe oraz większe gruczoły łojowe. Ściana kaszaka tworzona jest przez komórkę naskórka do której wydzielane są białka keratynowe, odpowiedzialne za zbieranie się gęstej, żółtej substancji dziwnie pachnącej.
Kaszaki usuwa się najczęściej poprzez nacięcie lub wycięcie chirurgicznie. Bywają przypadki wchłonienia się samoistnego kaszaków poprzez stosowanie peelingów skórnych. Natomiast do usuwania kaszaków z bardzo wrażliwych miejsc stosuje się wypalanie laserem z dwutlenkiem węgla.