Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Z cennych składników występujących w roślinie najczęściej wykorzystuje się haragozydol, harpagidol, liczne flawonoidy , fenolokwasy oraz trójterpeny.
Czarci pazur zaliczany jest do tzw. roślin płożących. Jej wysokość nie przekracza 50 cm, zaś długość sięga nawet 150 cm. Kwiaty, najczęściej pojedyncze, mają charakterystyczny czerwony kolor z zewnątrz, zaś żółty wewnątrz. Kształtem przypominają trąbkę, a z ich środka wyrasta nieduży cierń, przypominający wygięty pazur. Liście czarciego pazura są drobne i dłoniasto-klapowate. Korzenie czarciego pazura sięgaj nawet 120 cm. w głąb ziemi, z powstających tuż pod powierzchnią bulw wydobywa się wykorzystywane w leczeniu składniki.
Czarci pazur można znaleźć na pustynnych terenach w południowej części Afryki.
Wyciąg z korzenia czarciego pazura obecny jest w postaci ekstraktu do rozpuszczania, pastylek, tabletek oraz żeli lub kremów.
Środki mające w składzie czarci pazur łagodzą skutki zapalenia stawów oraz towarzyszący mu ból. Dodatkowo uśmierza dolegliwości ze strony układu pokarmowego, kręgosłupa, mięśni oraz stymuluje apetyt. Obecność czarciego pazura sprawia, że zawierające go preparaty są bardzo gorzkie.
Farmaceutyki zawierające czarci pazur nie powinny być stosowane przez osoby z chorobą wrzodową żołądka albo dwunastnicy, a także z kamieniami żółciowymi .
Zbyt długie stosowanie wyciągu z rośliny może wywołać biegunkę, mdłości, wymioty lub bóle brzucha.
Czepota puszysta (Vilcacora, Uncaria tomentosa, koci pazur)
Barwinek pospolity (Vinca minor L.)
Ostropest plamisty (Silybum marianum)