Hiperkaliemia

Potas to jeden z cenniejszych i ważniejszych dla ludzkiego organizmu pierwiastków chemicznych. Z jego pomocą komórki są prawidłowo odżywione i nawodnione, a mózg dotleniony. Dodatkowo jego obecność reguluje ciśnienie krwi oraz pracę nerek. Mimo tak ważnych funkcji nagromadzenie potasu może być bardzo niebezpieczne i doprowadzić do tzw. hiperkaliemii.

Dołącz do nas na Facebooku!

Hiperkaliemia, nazywana także hiperpotasemią to zbyt wysokie stężenie jonów potasu w surowicy krwi. Znaczne przekroczenie bezpiecznej granicy tj. 5,5 mmol/l, najczęściej spowodowane jest chorobą nerek lub długotrwałym przyjmowaniem leków, przede wszystkim tych regulujących ciśnienie tętnicze oraz niektórych środków przeciwzapalnych. Czasem znaczny wzrost poziomu potasu obserwowany jest u osób cierpiących m.in. z powodu niedoczynności kory nadnerczy (np. Choroba Addisona ), mocznicy czy zatrucia np. strychniną. Nadmiar potasu we krwi występuje także przy hemolizie oraz wrodzonym zespole nadnerczowo-płciowym. W zależności od stężenia wartości pierwiastka w surowicy krwi wyróżnia się trzy postaci schorzenia:

- łagodną (ok. 5,5 mmol/l

- umiarkowaną (do 6 do 7 mmol/l)

- ciężką (powyżej 7 mmol/l)

Objawy i diagnoza

Choroba, w początkowej fazie rozwoju nie daje żadnych dolegliwości. Najczęściej ujawniają się one wraz z zaawansowanymi zmianami w organizmie pacjenta. W pierwszej kolejności upośledzeniu ulegają mięśnie szkieletowe, ośrodkowego układu nerwowego oraz serce (nieprawidłowości w jego funkcjonowaniu są doskonale widoczne w zapisie EKG). Dodatkowo ogromna część chorych skarży się na osłabienie, porażenie mięśni, uczucie mrowienia oraz splątanie.

Hiperkaliemia rozpoznawana jest przede wszystkim w oparciu o objawy kliniczne oraz badanie krwi pod kątem stężenia potasu w surowicy.

Leczenie

W przypadku leczenia hiperkaliemii konieczne jest usunięcie przyczyny np. odstawienie przyjmowanych leków. Dodatkowo podawane są farmaceutyki zmniejszające poziom pierwiastka w organizmie. Jego stężenie pozwalają zmniejszyć środki bogate w wapń , wodorowęglany (nie mogą być podawane przy obrzęku płuc, hipokaliemii lub hipernatremii), leki przeczyszczające oraz glukoza z insuliną. Bardzo często stosowane są wlewy z glukonianu wapnia lub chlorku wapnia. Aby uniknąć kwasicy należy regulować poziom pH w organizmie. Jeśli mimo leczenia poziom potasu nadal nie przekracza 6 mmol/l konieczna jest hemodializa.

Pacjenci ze zdiagnozowaną hiperkaliemią powinni znacznie zmniejszyć ilość dostarczanego wraz z pożywieniem potasu oraz przyjmowaniu leków moczopędnych. Sposób i forma leczenia dobierana jest indywidualnie do każdego pacjenta i powinna odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza

Czytaj także:

Makroelementy: minerały niezbędne do życia

Flawonoidy, samo dobro prosto z natury

Choroba Wilsona

Torbielowatość nerek

RBC