Insulinooporno¶æ, czyli o krok od cukrzycy

Insulinooporno¶æ charakteryzuje siê zmniejszeniem wra¿liwo¶ci tkanek, szczególnie miê¶ni i tkanki t³uszczowej, na dzia³anie insuliny.

Zaktualizowany (30.01.2017), obszerniejszy tekst na temat insulinooporno¶ci znajdziesz tutaj.

Insulina niezbêdna jest do transportowania glukozy - ¼ród³a energii do tkanek, tote¿ na skutek insulinooporno¶ci organizm produkuje wiêksze ilo¶ci insuliny prowadz±c do zaburzenia równowagi pomiêdzy ilo¶ci± insuliny i glukozy.

Nie jest znana przyczyna wystêpowania oporno¶ci organizmu na insulinê. Wskazuje siê czêsto na czynniki genetyczne, niezdrowy styl ¿ycia (brak ruchu, nieprawid³owa dieta). W zwi±zku z tym najbardziej nara¿one na wyst±pienie insulinooporno¶ci s± ludzie otyli, prowadz±cy siedz±cy tryb ¿ycia.

Hipreinsulinemia i insulinooporno¶æ mog± prowadziæ do nieprawid³owo¶ci metabolizmu t³uszczów w organizmie i zmniejszenie ilo¶ci tzw. dobrego cholesterolu, zakrzepicy, zmian zapalnych i zatrzymania sodu w organizmie, co prowadzi do zwiêkszenia ci¶nienia têtniczego.

Insulinooporno¶æ nie jest chorob±, ale ma zwi±zek z zachorowaniami na choroby sercowo-naczyniowe, nadci¶nienie oraz cukrzycê typu 2. Niemniej jednak nie zawsze przy wymienionych chorobach wystêpuje insulinooporno¶æ, i nie zawsze chory z insulino oporno¶ci± zachoruje na powy¿sze choroby.

Diagnostyka

Insulinooporno¶æ stwierdza siê po przeprowadzeniu badañ laboratoryjnych: glukoza oznaczana na czczo lub tzw. test tolerancji glukozy polegaj±cy na oznaczeniu glukozy przed i po obci±¿eniu glukoz±. Innym badaniem jest okre¶lenie profilu lipidowego - poziomu HDL, LDL, triglicerydów i cholesterolu ca³o¶ciowo.

Dodatkowo przeprowadza siê badania poziomu insuliny. Insulinooporno¶æ zazwyczaj ten poziom podwy¿sza. Lekarz mo¿e tak¿e zleciæ badanie hs-CRP pozwalaj±ce wskazaæ na stan zapalny oraz badanie LDL.

Leczenie

Podstaw± leczenia insulinoodporno¶ci jest zmiana stylu ¿ycia. Konieczne jest obni¿enie wagi, regularny, ale umiarkowany wysi³ek fizyczny, zwiêkszenie ilo¶ci b³onnika w diecie.

Insulinooporno¶æ mo¿e wymagaæ okre¶lenia indywidualnego planu leczenia z lekarzem, a tak¿e dietetykiem. Konieczna jest konsekwencja w jego realizacji oraz kontrola wyników.

Je¶li pacjent z insulinooporno¶ci± cierpi na inne choroby z ni± zwi±zane lekarz mo¿e okre¶liæ ich leczenie.