Insulinooporno¶æ, czyli o krok od cukrzycy
Insulinooporno¶æ charakteryzuje siê zmniejszeniem wra¿liwo¶ci tkanek, szczególnie miê¶ni i tkanki t³uszczowej, na dzia³anie insuliny.
Zaktualizowany (30.01.2017), obszerniejszy tekst na temat insulinooporno¶ci znajdziesz tutaj.
Insulina niezbêdna jest do transportowania glukozy - ¼ród³a energii do tkanek, tote¿ na skutek insulinooporno¶ci organizm produkuje wiêksze ilo¶ci insuliny prowadz±c do zaburzenia równowagi pomiêdzy ilo¶ci± insuliny i glukozy.
Nie jest znana przyczyna wystêpowania oporno¶ci organizmu na insulinê. Wskazuje siê czêsto na czynniki genetyczne, niezdrowy styl ¿ycia (brak ruchu, nieprawid³owa dieta). W zwi±zku z tym najbardziej nara¿one na wyst±pienie insulinooporno¶ci s± ludzie otyli, prowadz±cy siedz±cy tryb ¿ycia.
Hipreinsulinemia i insulinooporno¶æ mog± prowadziæ do nieprawid³owo¶ci metabolizmu t³uszczów w organizmie i zmniejszenie ilo¶ci tzw. dobrego cholesterolu, zakrzepicy, zmian zapalnych i zatrzymania sodu w organizmie, co prowadzi do zwiêkszenia ci¶nienia têtniczego.
Insulinooporno¶æ nie jest chorob±, ale ma zwi±zek z zachorowaniami na choroby sercowo-naczyniowe, nadci¶nienie oraz cukrzycê typu 2. Niemniej jednak nie zawsze przy wymienionych chorobach wystêpuje insulinooporno¶æ, i nie zawsze chory z insulino oporno¶ci± zachoruje na powy¿sze choroby.
Diagnostyka
Insulinooporno¶æ stwierdza siê po przeprowadzeniu badañ laboratoryjnych: glukoza oznaczana na czczo lub tzw. test tolerancji glukozy polegaj±cy na oznaczeniu glukozy przed i po obci±¿eniu glukoz±. Innym badaniem jest okre¶lenie profilu lipidowego - poziomu HDL, LDL, triglicerydów i cholesterolu ca³o¶ciowo.
Dodatkowo przeprowadza siê badania poziomu insuliny. Insulinooporno¶æ zazwyczaj ten poziom podwy¿sza. Lekarz mo¿e tak¿e zleciæ badanie hs-CRP pozwalaj±ce wskazaæ na stan zapalny oraz badanie LDL.
Leczenie
Podstaw± leczenia insulinoodporno¶ci jest zmiana stylu ¿ycia. Konieczne jest obni¿enie wagi, regularny, ale umiarkowany wysi³ek fizyczny, zwiêkszenie ilo¶ci b³onnika w diecie.
Insulinooporno¶æ mo¿e wymagaæ okre¶lenia indywidualnego planu leczenia z lekarzem, a tak¿e dietetykiem. Konieczna jest konsekwencja w jego realizacji oraz kontrola wyników.
Je¶li pacjent z insulinooporno¶ci± cierpi na inne choroby z ni± zwi±zane lekarz mo¿e okre¶liæ ich leczenie.
Insulina niezbêdna jest do transportowania glukozy - ¼ród³a energii do tkanek, tote¿ na skutek insulinooporno¶ci organizm produkuje wiêksze ilo¶ci insuliny prowadz±c do zaburzenia równowagi pomiêdzy ilo¶ci± insuliny i glukozy.
Nie jest znana przyczyna wystêpowania oporno¶ci organizmu na insulinê. Wskazuje siê czêsto na czynniki genetyczne, niezdrowy styl ¿ycia (brak ruchu, nieprawid³owa dieta). W zwi±zku z tym najbardziej nara¿one na wyst±pienie insulinooporno¶ci s± ludzie otyli, prowadz±cy siedz±cy tryb ¿ycia.
Hipreinsulinemia i insulinooporno¶æ mog± prowadziæ do nieprawid³owo¶ci metabolizmu t³uszczów w organizmie i zmniejszenie ilo¶ci tzw. dobrego cholesterolu, zakrzepicy, zmian zapalnych i zatrzymania sodu w organizmie, co prowadzi do zwiêkszenia ci¶nienia têtniczego.
Insulinooporno¶æ nie jest chorob±, ale ma zwi±zek z zachorowaniami na choroby sercowo-naczyniowe, nadci¶nienie oraz cukrzycê typu 2. Niemniej jednak nie zawsze przy wymienionych chorobach wystêpuje insulinooporno¶æ, i nie zawsze chory z insulino oporno¶ci± zachoruje na powy¿sze choroby.
Diagnostyka
Insulinooporno¶æ stwierdza siê po przeprowadzeniu badañ laboratoryjnych: glukoza oznaczana na czczo lub tzw. test tolerancji glukozy polegaj±cy na oznaczeniu glukozy przed i po obci±¿eniu glukoz±. Innym badaniem jest okre¶lenie profilu lipidowego - poziomu HDL, LDL, triglicerydów i cholesterolu ca³o¶ciowo.
Dodatkowo przeprowadza siê badania poziomu insuliny. Insulinooporno¶æ zazwyczaj ten poziom podwy¿sza. Lekarz mo¿e tak¿e zleciæ badanie hs-CRP pozwalaj±ce wskazaæ na stan zapalny oraz badanie LDL.
Leczenie
Podstaw± leczenia insulinoodporno¶ci jest zmiana stylu ¿ycia. Konieczne jest obni¿enie wagi, regularny, ale umiarkowany wysi³ek fizyczny, zwiêkszenie ilo¶ci b³onnika w diecie.
Insulinooporno¶æ mo¿e wymagaæ okre¶lenia indywidualnego planu leczenia z lekarzem, a tak¿e dietetykiem. Konieczna jest konsekwencja w jego realizacji oraz kontrola wyników.
Je¶li pacjent z insulinooporno¶ci± cierpi na inne choroby z ni± zwi±zane lekarz mo¿e okre¶liæ ich leczenie.
POPULARNE
NAJNOWSZE
-
Czy morsowanie jest zdrowe i bezpieczne? Morsowanie - przeciwwskazania, wady, zalety
-
Jak koronawirus uszkadza mózg - nowe wyja¶nienie
-
16 najlepszych pozycji seksualnych dla mê¿czyzn. Jego potrzeby na pierwszym miejscu, ale ona te¿ skorzysta
-
Tu rz±dzi ona, czyli 16 pozycji seksualnych, w których dominuje kobieta
-
Pozycje seksualne od ty³u. 25 propozycji, tak¿e dla niezdecydowanych
- Naukowcy stworzyli test laboratoryjny, który mo¿e wykryæ odpowied¼ immunologiczn± na COVID-19 w dwie-trzy minuty
- Depresja i stres os³abiaj± skuteczno¶æ niektórych szczepionek. Czy mog± os³abiæ szczepionkê na COVID-19?
- Kiedy masz szansê siê zaszczepiæ? To wielka niewiadoma, ale spróbujmy stworzyæ optymistyczny harmonogram szczepieñ Polaków
- COVID-19: W jednym z chiñskich miast robot pobiera wymazy z gard³a
- Postaæ Rejenta Milczka wymy¶li³: Mickiewicz, Fredro czy Krasicki? Znasz odpowied¼?