¯o³±dek: kapry¶na sakiewka pe³na kwasu
Mo¿e zmieniaæ kszta³t, po³o¿enie i pojemno¶æ. Wysy³a myl±ce sygna³y, gdy choruje. Nie lubi wielu potraw i u¿ywek. ¯o³±dek wymaga troski przez ca³e ¿ycie, sprowadza na nas k³opoty, a wcale nie jest tak wa¿ny, jak siê powszechnie s±dzi.
Bez ¿o³±dka mo¿na ¿yæ. Owszem, nie jest to sytuacja komfortowa (trzeba miêdzy innymi zrezygnowaæ z alkoholu, kawy, dbaæ o odpowiedni± ilo¶æ bia³ka w diecie i ograniczyæ niektóre t³uszcze oraz cukry), ale mo¿liwa.
¦wiadczy o tym bezspornie niez³a kondycja wielu osób, które nawet przed kilkudziesiêcioma laty przesz³y zabieg ca³kowitego usuniêcia tego narz±du. S± na diecie, pod os³on± leków, ale bez przeszczepu, gdy¿ w przypadku utraty ¿o³±dka nie jest on konieczny.
Dla porównania przy nieodwracalnych, ciê¿kich zmianach, w takich narz±dach jak serce, ale i w±troba czy nerki, to niemo¿liwe.
Wprawdzie gdy nie pracuj± nerki, mo¿liwe jest dializowanie i od³o¿enie przeszczepu na d³u¿szy czas, ale w koñcu i to nie wystarcza, a konsekwencje dla zdrowia, gdy brak naturalnego filtra, s± nieporównywalnie wiêksze, ni¿ w³a¶nie utrata ¿o³±dka.
Szczê¶liwie, dzisiaj pe³na resekcja ¿o³±dka to ju¿ prawdziwa rzadko¶æ. Wiele problemów rozwi±za³a farmakologia i odkrycia naukowe, pozwalaj±ce we w³a¶ciwy sposób leczyæ choroby, które kiedy¶ doprowadza³y do ca³kowitego zniszczenia tego narz±du. Niezwykle istotne okaza³o siê ustalenie roli bakterii Helicobacter pylorii w powstawaniu wrzodów ¿o³±dka i zmian nowotworowych ( wiêcej na ten temat ). Resekcja jest jednak mo¿liwa i nie oznacza ciê¿kiego kalectwa, je¶li nie dojdzie do powik³añ lub zaostrzenia schorzeñ wspó³istniej±cych.
To nieprawda, jak siê czasem s±dzi, ¿e bez ¿o³±dka nie ma mowy o trawieniu pokarmów. Pod tym wzglêdem zdecydowanie gro¼niejsze s± choæby choroby jelit, które realnie umo¿liwiaj± trawienie i wch³anianie sk³adników od¿ywczych. W przypadku silnego i trwa³ego upo¶ledzenia ich funkcji mo¿liwe jest jedynie prze¿ycie chorego dziêki ¿ywieniu pozajelitowym, czyli systematycznym przyjmowaniu kroplówek ( wiêcej na ten temat ).
Do³±cz do Zdrowia na Facebooku!
Od ust do jelit
W ¿o³±dku trawione s± bia³ka, ale tylko wstêpnie, w bardzo niewielkim stopniu t³uszcze (realnie to przygotowywanie do procesu trawienia), a cukry wcale (te s± czê¶ciowo przerabiane w jamie ustnej, za pomoc± ¶liny). Podstawowe zadania ¿o³±dka to dalsze rozdrobnienie pokarmu (tak¿e w znacznej mierze jest ju¿ przeprowadzone w jamie ustnej), wyja³awianie go z wszelkich mikrobów (z pomoc± kwasu solnego), wspomniane trawienie i transport pokarmu do dalszej, intensywnej obróbki w dwunastnicy i jelitach.
Uk³ad pokarmowy to bardzo z³o¿ony system, który sprawnie pracuje wtedy, gdy wszystko gra w wielu narz±dach: w±trobie, niedocenianej trzustce , jelitach, dwunastnicy, przewodzie pokarmowym i oczywi¶cie ¿o³±dku, ale jego powszechnie uznana rola lidera to jednak przesada. Mówimy czêsto o "dolegliwo¶ciach ¿o³±dkowych". Gdy co¶ nas w brzuchu boli, niemal zawsze twierdzimy, ¿e to problem "¿o³±dkowy". Fakt, kapry¶ny ¿o³±dek chêtnie siê odzywa i buntuje z powodu niew³a¶ciwej diety czy zatrucia. Pokarm cofa siê z niego po spo¿yciu nadmiaru alkoholu czy nawet przy banalnych infekcjach. Jest bowiem wra¿liwy i pe³ni rolê stra¿nika przed toksynami. Nie jest wszak¿e samodzielnym graczem. A ból brzucha mo¿e mieæ dziesi±tki przyczyn ( wiêcej na ten temat ).
Jak to w³a¶ciwie dzia³a?
¯o³±dek wype³nia funkcje chemiczne i mechaniczne. Po przyjêciu pokarmu z prze³yku to czynno¶æ skurczowa ¿o³±dka umo¿liwia w³a¶ciwe wymieszanie (ruchy perystaltyczne obracaj± go niczym wirówka), rozdrobnienie, a wreszcie przesuwanie niewielkich porcji tre¶ci pokarmowej do jelita cienkiego. Pokarm w ¿o³±dku zostaje rozbity na miazgê pokarmow± i przesycony sokiem ¿o³±dkowym.
Sk±d bierze siê odpowiednia ilo¶æ soku? Gdy jemy, do mózgu trafia przekaz o konieczno¶ci zwiêkszenia produkcji. Na jego polecenie do pracy bior± siê gruczo³y znajduj±ce siê w b³onie ¶luzowej, wy¶cie³aj±cej ¿o³±dek. Wytwarzaj± one pepsynogen, nieczynny enzym trawienny, i kwas solny. Pod wp³ywem kwasu pepsynogen zmienia siê w pepsynê i mamy ju¿ g³ówne sk³adniki soku ¿o³±dkowego.
Kwas solny, poza aktywacj± pepsyny, odpowiedzialnej za czê¶ciowe trawienie bia³ek, zapewnia ¿o³±dkowi kwa¶ny odczyn i zwalcza drobnoustroje. Kolejny sk³adnik soku ¿o³±dkowego enzym Podpuszczka (podobnie jak pepsynogen reaguj±ca na kwas solny) te¿ trawi bia³ka, ale tylko mleka, a enzym lipaza rozpoczyna trawienie t³uszczów.
Niezwykle wa¿n±, ochronn± rolê pe³ni ¶luz pokrywaj±cy ¶ciany ¿o³±dka. Ma tylko ok. milimetra grubo¶ci, a chroni ¿o³±dek przed samostrawieniem, przed kwasem solnym, niekorzystnymi czynnikami mechanicznymi, chemicznymi, termicznymi, a tak¿e biologicznymi (równie¿ jak kwas solny, chocia¿ na zupe³nie innych zasadach, jest bakteriobójczy).
Gdy czasem ta bariera zawodzi, kwas solny niszczy ¶luzówkê, a nawet przebija ca³± ¶cianê ¿o³±dka, tworz±c wrzód ¿o³±dka ( wiêcej na temat wrzodów ¿o³±dka ).Od góry ¿o³±dek jest po³±czony z prze³ykiem tzw. wpustem. Jest on silnie umiê¶niony i je¶li sprawnie dzia³a, nie pozwala tre¶ci pokarmowej cofaæ siê do prze³yku.
Analogiczne po³±czenie, ale od do³u, czyli ¿o³±dka z dwunastnic±, to od¼wiernik. On tak¿e ma gwarantowaæ przemieszczanie siê pokarmu tylko w jednym kierunku.
Zewnêtrzna czê¶æ ¶cian ¿o³±dka zbudowana jest z b³ony surowiczej, nastêpna warstwa to miê¶niówka. Wewnêtrznie ¿o³±dek pokrywa b³ona ¶luzowa, która chroni ten narz±d przed niebezpiecznym dzia³aniem soków trawiennych.
¦wiadczy o tym bezspornie niez³a kondycja wielu osób, które nawet przed kilkudziesiêcioma laty przesz³y zabieg ca³kowitego usuniêcia tego narz±du. S± na diecie, pod os³on± leków, ale bez przeszczepu, gdy¿ w przypadku utraty ¿o³±dka nie jest on konieczny.
Dla porównania przy nieodwracalnych, ciê¿kich zmianach, w takich narz±dach jak serce, ale i w±troba czy nerki, to niemo¿liwe.
Wprawdzie gdy nie pracuj± nerki, mo¿liwe jest dializowanie i od³o¿enie przeszczepu na d³u¿szy czas, ale w koñcu i to nie wystarcza, a konsekwencje dla zdrowia, gdy brak naturalnego filtra, s± nieporównywalnie wiêksze, ni¿ w³a¶nie utrata ¿o³±dka.
Szczê¶liwie, dzisiaj pe³na resekcja ¿o³±dka to ju¿ prawdziwa rzadko¶æ. Wiele problemów rozwi±za³a farmakologia i odkrycia naukowe, pozwalaj±ce we w³a¶ciwy sposób leczyæ choroby, które kiedy¶ doprowadza³y do ca³kowitego zniszczenia tego narz±du. Niezwykle istotne okaza³o siê ustalenie roli bakterii Helicobacter pylorii w powstawaniu wrzodów ¿o³±dka i zmian nowotworowych ( wiêcej na ten temat ). Resekcja jest jednak mo¿liwa i nie oznacza ciê¿kiego kalectwa, je¶li nie dojdzie do powik³añ lub zaostrzenia schorzeñ wspó³istniej±cych.
To nieprawda, jak siê czasem s±dzi, ¿e bez ¿o³±dka nie ma mowy o trawieniu pokarmów. Pod tym wzglêdem zdecydowanie gro¼niejsze s± choæby choroby jelit, które realnie umo¿liwiaj± trawienie i wch³anianie sk³adników od¿ywczych. W przypadku silnego i trwa³ego upo¶ledzenia ich funkcji mo¿liwe jest jedynie prze¿ycie chorego dziêki ¿ywieniu pozajelitowym, czyli systematycznym przyjmowaniu kroplówek ( wiêcej na ten temat ).
Do³±cz do Zdrowia na Facebooku!
Od ust do jelit
W ¿o³±dku trawione s± bia³ka, ale tylko wstêpnie, w bardzo niewielkim stopniu t³uszcze (realnie to przygotowywanie do procesu trawienia), a cukry wcale (te s± czê¶ciowo przerabiane w jamie ustnej, za pomoc± ¶liny). Podstawowe zadania ¿o³±dka to dalsze rozdrobnienie pokarmu (tak¿e w znacznej mierze jest ju¿ przeprowadzone w jamie ustnej), wyja³awianie go z wszelkich mikrobów (z pomoc± kwasu solnego), wspomniane trawienie i transport pokarmu do dalszej, intensywnej obróbki w dwunastnicy i jelitach.
Uk³ad pokarmowy to bardzo z³o¿ony system, który sprawnie pracuje wtedy, gdy wszystko gra w wielu narz±dach: w±trobie, niedocenianej trzustce , jelitach, dwunastnicy, przewodzie pokarmowym i oczywi¶cie ¿o³±dku, ale jego powszechnie uznana rola lidera to jednak przesada. Mówimy czêsto o "dolegliwo¶ciach ¿o³±dkowych". Gdy co¶ nas w brzuchu boli, niemal zawsze twierdzimy, ¿e to problem "¿o³±dkowy". Fakt, kapry¶ny ¿o³±dek chêtnie siê odzywa i buntuje z powodu niew³a¶ciwej diety czy zatrucia. Pokarm cofa siê z niego po spo¿yciu nadmiaru alkoholu czy nawet przy banalnych infekcjach. Jest bowiem wra¿liwy i pe³ni rolê stra¿nika przed toksynami. Nie jest wszak¿e samodzielnym graczem. A ból brzucha mo¿e mieæ dziesi±tki przyczyn ( wiêcej na ten temat ).
Jak to w³a¶ciwie dzia³a?
¯o³±dek wype³nia funkcje chemiczne i mechaniczne. Po przyjêciu pokarmu z prze³yku to czynno¶æ skurczowa ¿o³±dka umo¿liwia w³a¶ciwe wymieszanie (ruchy perystaltyczne obracaj± go niczym wirówka), rozdrobnienie, a wreszcie przesuwanie niewielkich porcji tre¶ci pokarmowej do jelita cienkiego. Pokarm w ¿o³±dku zostaje rozbity na miazgê pokarmow± i przesycony sokiem ¿o³±dkowym.
Sk±d bierze siê odpowiednia ilo¶æ soku? Gdy jemy, do mózgu trafia przekaz o konieczno¶ci zwiêkszenia produkcji. Na jego polecenie do pracy bior± siê gruczo³y znajduj±ce siê w b³onie ¶luzowej, wy¶cie³aj±cej ¿o³±dek. Wytwarzaj± one pepsynogen, nieczynny enzym trawienny, i kwas solny. Pod wp³ywem kwasu pepsynogen zmienia siê w pepsynê i mamy ju¿ g³ówne sk³adniki soku ¿o³±dkowego.
Kwas solny, poza aktywacj± pepsyny, odpowiedzialnej za czê¶ciowe trawienie bia³ek, zapewnia ¿o³±dkowi kwa¶ny odczyn i zwalcza drobnoustroje. Kolejny sk³adnik soku ¿o³±dkowego enzym Podpuszczka (podobnie jak pepsynogen reaguj±ca na kwas solny) te¿ trawi bia³ka, ale tylko mleka, a enzym lipaza rozpoczyna trawienie t³uszczów.
Niezwykle wa¿n±, ochronn± rolê pe³ni ¶luz pokrywaj±cy ¶ciany ¿o³±dka. Ma tylko ok. milimetra grubo¶ci, a chroni ¿o³±dek przed samostrawieniem, przed kwasem solnym, niekorzystnymi czynnikami mechanicznymi, chemicznymi, termicznymi, a tak¿e biologicznymi (równie¿ jak kwas solny, chocia¿ na zupe³nie innych zasadach, jest bakteriobójczy).
Gdy czasem ta bariera zawodzi, kwas solny niszczy ¶luzówkê, a nawet przebija ca³± ¶cianê ¿o³±dka, tworz±c wrzód ¿o³±dka ( wiêcej na temat wrzodów ¿o³±dka ).Od góry ¿o³±dek jest po³±czony z prze³ykiem tzw. wpustem. Jest on silnie umiê¶niony i je¶li sprawnie dzia³a, nie pozwala tre¶ci pokarmowej cofaæ siê do prze³yku.
Analogiczne po³±czenie, ale od do³u, czyli ¿o³±dka z dwunastnic±, to od¼wiernik. On tak¿e ma gwarantowaæ przemieszczanie siê pokarmu tylko w jednym kierunku.
Zewnêtrzna czê¶æ ¶cian ¿o³±dka zbudowana jest z b³ony surowiczej, nastêpna warstwa to miê¶niówka. Wewnêtrznie ¿o³±dek pokrywa b³ona ¶luzowa, która chroni ten narz±d przed niebezpiecznym dzia³aniem soków trawiennych.
Ro¶nie i ro¶nie
Przeciêtny ¿o³±dek ma ok. 25-30 cm d³ugo¶ci. ¦rednia pojemno¶æ ¿o³±dka u doros³ego cz³owieka to ok. 1000-1500 ml, ale w skrajnych wypadkach mo¿e on mie¶ciæ nawet do trzech litrów p³ynów i pokarmów. Tak rozepchany do niemo¿liwo¶ci sprzyja nadwadze, a nawet oty³o¶ci, st±d w przypadku oty³o¶ci olbrzymiej, bêd±cej chorob± zagra¿aj±c± ¿yciu, stosuje siê zabiegi zmniejszaj±ce objêto¶æ ¿o³±dka, co w sposób drastyczny, ale skuteczny, rozwi±zuje problem. Leczeniem oty³o¶ci zajmuje siê specjalista bariatra i to on powinien decydowaæ o optymalnym postêpowaniu.
Zasadniczo ¿o³±dek le¿y w ¶rodkowej czê¶ci nadbrzusza (tzw. do³ek sercowy) i lewym pod¿ebrzu. Po³o¿ony jest pod³u¿nie, co u³atwia sprawne przesuwanie siê pokarmu, który zazwyczaj opuszcza go do godziny od spo¿ycia.
W rzeczywisto¶ci ¿o³±dek zmiennym jest i bywa porównywany do sakiewki czy worka. W zale¿no¶ci bowiem od tego, jak du¿o zjemy, czyli go wype³nimy, mo¿e zmieniæ kszta³t i wielko¶æ. Wp³yw na to ma równie¿ pozycja cia³a, jak± przyjmujemy.
Bywa, na szczê¶cie rzadko, ¿e ¿o³±dek jest po³o¿ony niemal poprzecznie i wówczas powstaj± w nim "kieszonki", a przesuwanie pokarmu jest utrudnione. Wprawdzie za nieprawid³owym opró¿nianiem ¿o³±dka czê¶ciej stoi problem z od¼wiernikiem, ale zdarza siê, ¿e sprawc± jest sam jego kszta³t. W takim przypadku pokarm zalega w ¿o³±dku, a nawet cofa siê do prze³yku w wyniku przepe³nienia. Dolegliwo¶ci z tym zwi±zane mêcz± szczególnie ma³e dzieci z ¿o³±dkiem o nietypowym kszta³cie.
Z czasem, w wyniku pionizacji cia³a, ¿o³±dek ustawia siê bardziej korzystnie. Bywa jednak, ¿e i osoba doros³a, która nawet nie skar¿y siê na szczególne dolegliwo¶ci, dowiaduje siê od lekarza, ¿e ma "dziwny" ¿o³±dek, np. po badaniu rtg.
W przypadku dzieci, ale i u osób starszych, za sk³onno¶ci± do wracania pokarmu i zgagi, a nawet nawracaj±cych infekcji dróg oddechowych (uszu, oskrzeli), czêsto stoi wymagaj±cy leczenia refluks ¿o³±dkowo-prze³ykowy. ¯o³±dek potrafi nas zmyliæ, a problem z nim objawiaæ siê np. przewlek³ymi zapaleniami uszu, zach³ystowym zapaleniem p³uc.
Nie ma sensu przy takich problemach wychodziæ z za³o¿enia, ¿e "taka ju¿ nasza uroda", tylko nale¿y skonsultowaæ siê z lekarzem pierwszego kontaktu. Ten, po wykluczeniu innych, bardziej prawdopodobnych przyczyn, ni¿ patologia w uk³adzie pokarmowym, zapewne skieruje do gastrologa specjalisty od schorzeñ uk³adu pokarmowego. Tym bardziej, ¿e nawet je¶li pierwotna przyczyna k³opotów nie wymaga regularnego leczenia czy interwencji chirurga, zmiana trybu ¿ycia zalecona przez lekarza (w tym diety, ale i sposobu uk³adania cia³a podczas snu), mo¿e wyra¼nie poprawiæ jako¶æ ¿ycia.
Powody do buntu
Chiñczycy mawiaj±: "trzymaj ciep³y ¿o³±dek" i wierz±, ¿e to mo¿e mieæ na niego zbawienny wp³yw. Co¶ w tym zapewne jest, bo ¿o³±dek z pewno¶ci± lubi lekkostrawne, warzywne zupy, spo¿ywane przecie¿ na ciep³o. S± one z regu³y zasadowe i zobojêtniaj± kwas solny.
Wymagaj±cy ¿o³±dek lubi te¿, gdy jemy regularnie, ma³o, a czê¶ciej, i nie zapominamy o ¶niadaniu, najlepiej obfituj±cym w cukry z³o¿one i b³onnik . Kocha zio³a: kminek, rumianek, miêtê, melisê, koper w³oski. Zio³owe napary zawsze mile widziane.
¯o³±dek, podobnie zreszt±, jak ca³y uk³ad pokarmowy, nie znosi nadmiaru alkoholu, diety obfituj±cej w dania ostre i t³uste. Nie jest a¿ tak przeciwny kawie, jak siê nieraz mówi, ale nie cierpi, gdy pijemy j± na czczo. Uwaga! Czêsto do podra¿nieñ ¿o³±dka dochodzi, gdy stosujemy niew³a¶ciwe leki, st±d zasadniczo: im bardziej siê ich wystrzegamy (tak¿e tych bez recepty), tym dla niego lepiej.
Diagnostyka coraz doskonalsza
Powa¿ne choroby ¿o³±dka, chocia¿ nie musz± dawaæ wyra¼nych objawów (np. przy raku ¿o³±dka nieraz wcze¶niej pojawia siê os³abienie i nieuzasadniona utrata wagi, ni¿ ból), s± coraz wcze¶niej rozpoznawane i skuteczniej leczone. Pozwala na to bezpieczne, znane od bardzo dawna, badanie rentgenowskie z kontrastem i stosunkowo m³oda gastroskopia. Na jej temat kr±¿± mity: ¿e boli, ¿e grozi zad³awieniem, ¿e zazwyczaj siê nie udaje...
Fakt: po³ykanie rurki, konieczne przy gastroskopii, nie jest przyjemne, ale nie a¿ tak skomplikowane, a wiedza, któr± mo¿na uzyskaæ, bezcenna i niejednokrotnie ratuj±ca ¿ycie. Dziêki mikrokamerze wprowadzanej do ¿o³±dka lekarz wykonuj±cy badanie mo¿e bardzo dok³adnie sprawdziæ, co siê w ¿o³±dku dzieje. Metoda ta umo¿liwia równie¿ pobranie wycinków z chorych miejsc b³ony ¶luzowej, co stanowi olbrzymi± przewagê nad badaniem kontrastowym, szczególnie w rozpoznawaniu wrzodów ¿o³±dka i dwunastnicy oraz w ró¿nicowaniu choroby wrzodowej od raka ¿o³±dka.
Zobacz tak¿e:
Jaki problem, taka dieta
Co je¶æ, by dobrze spaæ
¯eñ-szeñ i reszta: korzenie naprawdê lecz± niemal wszystko?
Przeciêtny ¿o³±dek ma ok. 25-30 cm d³ugo¶ci. ¦rednia pojemno¶æ ¿o³±dka u doros³ego cz³owieka to ok. 1000-1500 ml, ale w skrajnych wypadkach mo¿e on mie¶ciæ nawet do trzech litrów p³ynów i pokarmów. Tak rozepchany do niemo¿liwo¶ci sprzyja nadwadze, a nawet oty³o¶ci, st±d w przypadku oty³o¶ci olbrzymiej, bêd±cej chorob± zagra¿aj±c± ¿yciu, stosuje siê zabiegi zmniejszaj±ce objêto¶æ ¿o³±dka, co w sposób drastyczny, ale skuteczny, rozwi±zuje problem. Leczeniem oty³o¶ci zajmuje siê specjalista bariatra i to on powinien decydowaæ o optymalnym postêpowaniu.
Zasadniczo ¿o³±dek le¿y w ¶rodkowej czê¶ci nadbrzusza (tzw. do³ek sercowy) i lewym pod¿ebrzu. Po³o¿ony jest pod³u¿nie, co u³atwia sprawne przesuwanie siê pokarmu, który zazwyczaj opuszcza go do godziny od spo¿ycia.
W rzeczywisto¶ci ¿o³±dek zmiennym jest i bywa porównywany do sakiewki czy worka. W zale¿no¶ci bowiem od tego, jak du¿o zjemy, czyli go wype³nimy, mo¿e zmieniæ kszta³t i wielko¶æ. Wp³yw na to ma równie¿ pozycja cia³a, jak± przyjmujemy.
Bywa, na szczê¶cie rzadko, ¿e ¿o³±dek jest po³o¿ony niemal poprzecznie i wówczas powstaj± w nim "kieszonki", a przesuwanie pokarmu jest utrudnione. Wprawdzie za nieprawid³owym opró¿nianiem ¿o³±dka czê¶ciej stoi problem z od¼wiernikiem, ale zdarza siê, ¿e sprawc± jest sam jego kszta³t. W takim przypadku pokarm zalega w ¿o³±dku, a nawet cofa siê do prze³yku w wyniku przepe³nienia. Dolegliwo¶ci z tym zwi±zane mêcz± szczególnie ma³e dzieci z ¿o³±dkiem o nietypowym kszta³cie.
Z czasem, w wyniku pionizacji cia³a, ¿o³±dek ustawia siê bardziej korzystnie. Bywa jednak, ¿e i osoba doros³a, która nawet nie skar¿y siê na szczególne dolegliwo¶ci, dowiaduje siê od lekarza, ¿e ma "dziwny" ¿o³±dek, np. po badaniu rtg.
W przypadku dzieci, ale i u osób starszych, za sk³onno¶ci± do wracania pokarmu i zgagi, a nawet nawracaj±cych infekcji dróg oddechowych (uszu, oskrzeli), czêsto stoi wymagaj±cy leczenia refluks ¿o³±dkowo-prze³ykowy. ¯o³±dek potrafi nas zmyliæ, a problem z nim objawiaæ siê np. przewlek³ymi zapaleniami uszu, zach³ystowym zapaleniem p³uc.
Nie ma sensu przy takich problemach wychodziæ z za³o¿enia, ¿e "taka ju¿ nasza uroda", tylko nale¿y skonsultowaæ siê z lekarzem pierwszego kontaktu. Ten, po wykluczeniu innych, bardziej prawdopodobnych przyczyn, ni¿ patologia w uk³adzie pokarmowym, zapewne skieruje do gastrologa specjalisty od schorzeñ uk³adu pokarmowego. Tym bardziej, ¿e nawet je¶li pierwotna przyczyna k³opotów nie wymaga regularnego leczenia czy interwencji chirurga, zmiana trybu ¿ycia zalecona przez lekarza (w tym diety, ale i sposobu uk³adania cia³a podczas snu), mo¿e wyra¼nie poprawiæ jako¶æ ¿ycia.
Powody do buntu
Chiñczycy mawiaj±: "trzymaj ciep³y ¿o³±dek" i wierz±, ¿e to mo¿e mieæ na niego zbawienny wp³yw. Co¶ w tym zapewne jest, bo ¿o³±dek z pewno¶ci± lubi lekkostrawne, warzywne zupy, spo¿ywane przecie¿ na ciep³o. S± one z regu³y zasadowe i zobojêtniaj± kwas solny.
Wymagaj±cy ¿o³±dek lubi te¿, gdy jemy regularnie, ma³o, a czê¶ciej, i nie zapominamy o ¶niadaniu, najlepiej obfituj±cym w cukry z³o¿one i b³onnik . Kocha zio³a: kminek, rumianek, miêtê, melisê, koper w³oski. Zio³owe napary zawsze mile widziane.
¯o³±dek, podobnie zreszt±, jak ca³y uk³ad pokarmowy, nie znosi nadmiaru alkoholu, diety obfituj±cej w dania ostre i t³uste. Nie jest a¿ tak przeciwny kawie, jak siê nieraz mówi, ale nie cierpi, gdy pijemy j± na czczo. Uwaga! Czêsto do podra¿nieñ ¿o³±dka dochodzi, gdy stosujemy niew³a¶ciwe leki, st±d zasadniczo: im bardziej siê ich wystrzegamy (tak¿e tych bez recepty), tym dla niego lepiej.
Diagnostyka coraz doskonalsza
Powa¿ne choroby ¿o³±dka, chocia¿ nie musz± dawaæ wyra¼nych objawów (np. przy raku ¿o³±dka nieraz wcze¶niej pojawia siê os³abienie i nieuzasadniona utrata wagi, ni¿ ból), s± coraz wcze¶niej rozpoznawane i skuteczniej leczone. Pozwala na to bezpieczne, znane od bardzo dawna, badanie rentgenowskie z kontrastem i stosunkowo m³oda gastroskopia. Na jej temat kr±¿± mity: ¿e boli, ¿e grozi zad³awieniem, ¿e zazwyczaj siê nie udaje...
Fakt: po³ykanie rurki, konieczne przy gastroskopii, nie jest przyjemne, ale nie a¿ tak skomplikowane, a wiedza, któr± mo¿na uzyskaæ, bezcenna i niejednokrotnie ratuj±ca ¿ycie. Dziêki mikrokamerze wprowadzanej do ¿o³±dka lekarz wykonuj±cy badanie mo¿e bardzo dok³adnie sprawdziæ, co siê w ¿o³±dku dzieje. Metoda ta umo¿liwia równie¿ pobranie wycinków z chorych miejsc b³ony ¶luzowej, co stanowi olbrzymi± przewagê nad badaniem kontrastowym, szczególnie w rozpoznawaniu wrzodów ¿o³±dka i dwunastnicy oraz w ró¿nicowaniu choroby wrzodowej od raka ¿o³±dka.
Zobacz tak¿e:
Jaki problem, taka dieta
Co je¶æ, by dobrze spaæ
¯eñ-szeñ i reszta: korzenie naprawdê lecz± niemal wszystko?
POPULARNE
NAJNOWSZE
-
Kiedy mam szansê siê zaszczepiæ? Coraz trudniej o optymizm (stan na 22.01.2021)
-
Pani Magda: Jestem po szczepieniu pierwsz± dawk±. Nie rozumiem do koñca, dlaczego za³apa³am siê do grupy zero
-
COVID-19: Dlaczego w pierwszej kolejno¶ci nale¿y szczepiæ starszych
-
COVID-19: Lek na zapalenie stawów tocilizumab - to by³y przedwczesne nadzieje
-
Norwegia: zgony starszych ludzi a szczepionka Pfizera. Co ju¿ wiadomo na ten temat
- Dzieci s± mniej podatne na COVID-19, ale zaka¿aj± czê¶ciej ni¿ doro¶li - potwierdzaj± du¿e badania
- Koronawirus wykryty w Afryce Po³udniowej. Mutacja, która niepokoi. Obawy co do skuteczno¶ci szczepionki
- 5G nie wywo³uje COVID-19, ale plotka rozprzestrzenia siê jak wirus
- Izrael: Pojedyncza dawka szczepionki na COVID-19 okaza³a siê mniej skuteczna ni¿ my¶leli¶my - twierdz± specjali¶ci
- Witamina E - wiêcej ni¿ witamina m³odo¶ci. W³a¶ciwo¶ci i skutki niedoboru witamy E