Diastema - postacie i podziały

Idealne ludzkie zęby to, te które są nie tylko zdrowe, ale tak ustawione, że nie pojawiają się między nimi żadne odstępy. Niestety natura nie zawsze spełnia nasze oczekiwania i daje nam, zazwyczaj niewielką ?szparę? miedzy górnymi jedynkami. Diastema, bo o nie jej mowa, nie wpływa na rozwój oraz ewentualne choroby jamy ustnej, mimo to uznawana jest za wadę i nieprawidłowe ustawienie zębów.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Ta specyficzna dziura między zębami spowodowana jest przesunięciem i rozsunięciem górnych jedynek (nazywanych zębami siecznymi). Obecność diastemy zazwyczaj nie ma wpływu na budowę czy rozwój zębów w niektórych przypadkach wymaga konsultacji z lekarzem i odpowiedniego leczenia. Wszystko zależy od czynnika, który doprowadził do jej powstania oraz typu. Medycyna wyróżnia postać:

- prawdziwą - odpowiada za nią przerost wędzidełka wargi górnej,

- rzekomą - pojawia się u osób ze zbyt małymi lub całkowitym brakiem bocznych siekaczy

- fizjologiczną - naturalne, występujące w okresie dojrzewania, przed wyrośnięciem zębów siecznych bocznych (nie wymaga leczenia).

Szpara może się także pojawić w przypadku zbyt małej (tzw. hipodoncja) liczby zębów lub gdy jest ich za dużo, w efekcie czego ustawiają się nieprawidłowo.

Niekiedy podziału dokonuje się ze względu na ustawienie siekaczy:

- zbieżna - korony nachylone, a korzenie rozsunięte (koryguje się ją z pomocą stałego aparatu)

- rozbieżna - korony rozchylone, korzenie zbliżone (pacjenci noszą aparaty ruchome)

- równoległa - postępowanie związane jest z szerokością "szpary", a także z wiekiem pacjenta

Czytaj także:

Pantomogram (zdjęcie panoramiczne, panorama zębów)

Endodoncja

Ponad 90 proc. Polaków boi się dentysty

Wybielanie zębów: prawdy i mity.

Zęby zdrowe - powód do dumy

Więcej o: