Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
EBV zaliczany jest do wirusów opryszczki . Zdaniem naukowców występuje u ponad 80 proc. populacji i najczęściej pozostaje uśpiony, a jednorazowe zakażenie uodparnia na całe życie. Wirus zbudowany jest z kwasu nukleinowego (DNA) oraz osłonki (kapsydu). Medycyna wyróżnia dwa rodzaje wirusa EBV-1 i EBV-2 (czasem nazywane też EBV-A i EBV-B). Jedną z wywoływanych przez EBV chorób jest mononukleoza, czyli choroba pocałunków. W zależności od wytworzonego przez organizm przeciwciała można ustalić kiedy nastąpił kontakt z wirusem - czy zakażenie jest świeże, trwa od pewnego czasu, czy doszło do niego w przeszłości.
Ryzyko zakażenia pojawia się już u bardzo małych dzieci gdy znacznie obniża się liczba przeciwciał otrzymywanych od matki, które chronią przed infekcjami i zakażeniem. Wywołane tak zakażenie pierwotne najczęściej przechodzi bezobjawowo lub ma bardzo łagodny przebieg.
Zakażenie EBV obejmuje przede wszystkim komórki nabłonka płaskiego wyścielające jamę ustną i gardło oraz limfocyty B. Do ponownego zakażenia dochodzi poprzez kontakt ze śliną chorej osoby. EBV w pierwszej kolejności atakuje komórki nabłonka jamy ustnej oraz gardła. Wraz z rozwojem zakażenia obejmuje białe krwinki (limfocyty B) i wraz z krwią rozprzestrzenia się w całym organizmie.
Wirus Epsteina-Barr zbudowany jest z wirionów (komórka wirusa) o sferycznym kształcie. Jego średnica nie przekracza 120-220 nm (nanometr). Przenosi się drogą kropelkową i jego pojawienie się w organizmie uruchamia produkcję kilku typów przeciwciał - IgM oraz IgG . Jeśli badanie krwi potwierdza obecność tych dwóch typów immunoglobulin zakażenie jest świeże lub trwa od jakiegoś czasu. W przypadku gdy aktywne są tylko przeciwciała typu IgG należy podejrzewać starsze zakażenie.
Badanie na obecność wirusa wykonywane jest u osób, u których objawy sugerują mononukleozę, a test mający potwierdzić chorobę jest ujemny. Dodatkowo obecność EBV sprawdza się u kobiet w ciąży, szczególnie u tych z objawami grypowymi. Pozwala ono wykluczyć lub potwierdzić inne infekcje oraz toksoplazmozę .
Mimo że samo zakażenie nie jest niebezpieczne, u pacjentów z mononukleozą mogą pojawić się niebezpieczne powikłania. Jednym z nich może być pęknięcie śledziony, które w niektórych przypadkach stanowi jeden z objawów choroby nowotworowej (chłoniak Burkitta, rak jamy ustno-gardłowej). Wirus Epsteina-Barr stanowi szczególne zagrożenie dla osób ze znacznie obniżoną odpornością np. zakażonych wirusem HIV lub u pacjentów po przeszczepie.
Mononukleoza, czyli co? Mononukleoza zakaźna, nazywana też choroba pocałunków wywołana jest namnażaniem się aktywnego wirusa w nabłonkach komórek oraz w białych krwinkach. Postępujące zakażenie prowadzi do rozpadu zakażonych komórek i uwolnienia wirusa, który zaczyna rozprzestrzeniać się po całym organizmie wywołując stan zapalny. Chorobie towarzyszy wysoka gorączka, powiększone węzły chłonne oraz zapalenie gardła .
Pocałunek z wirusem, czyli uważaj na mononukleozę
Wirus opryszczki: powszechny i jednak groźny