Do najtrudniejszych problemów, z jakimi borykają się ofiary wypadków drogowych, należą zaburzenia emocji, dotkliwe ze względu na braki zdarzenia w pamięci poznawczej, utratę przytomności lub bardzo silny stres. Zależnie, czy było się sprawcą czy ofiarą wypadku, pojawiają się różne emocje: od lęku, poprzez gniew, poczucie winy, smutek. Pojawiają się nawracające niechciane wspomnienia czy sny o wypadku. Wstępują objawy podwyższonego poziomu wzbudzenia wegetatywnego, takie jak niepokój, drażliwość. Czasami przez wiele miesięcy czy nawet lat po wypadku mogą pojawiać się trudności w codziennym życiu: lęk i unikanie sytuacji dotychczas nie sprawiających problemów (takich jak jazda samochodem, przejście przez jezdnię), problemy w relacjach z bliskimi, dyskomfort. Najczęściej zgłaszanym objawem jest lęk, czasami wręcz uniemożliwiający normalne funkcjonowanie. Pacjenci opisują go jako lęk irracjonalny, zgłaszają "obawy, pomimo że nic im nie grozi", towarzyszą im doznania somatyczne. Objawy zaburzeń powypadkowych mogą być skutecznie leczone metodami psychologicznymi lub farmakologicznymi. Obecnie w leczeniu zespołu stresu pourazowego najlepsze rekomendacje uzyskują różne warianty terapii poznawczo-behawioralnej, których skuteczność potwierdzono w wielu dobrze kontrolowanych i niezależnych badaniach z udziałem pacjentów doświadczających traumy różnego pochodzenia. Terapia poznawczo-behawioralna pacjenta cierpiącego na PTSD składa się z 8 do 12 sesji trwających 60-120 minut, przeprowadzanych raz lub dwa razy w tygodniu.