Odpowiada lekarz Ewa Witkowska:
Rzeczywiście takiego rozpoznania nie można wykluczyć. Chłoniaka lub inną chorobę rozrostową układu krwiotwórczego należy podejrzewać szczególnie wtedy gdy powiększone węzły chłonne są niebolesne, twarde i znajdują się w dolnym odcinku szyi, nad obojczykami, pod pachami lub w pachwinach. Węzły są wtedy z reguły duże (powyżej 2,5 cm) i mogą powiększać się bardzo szybko (np. w chłoniakach nieziarniczych) lub powoli (np. w ziarnicy złośliwej), ponadto węzły mają tendencję do "sklejania się" i tworzenia tzw. pakietów. Za rozpoznaniem chłoniaka dodatkowo przemawia gorączka, utrata masy ciała i powiększenie wątroby.
Jednak proszę pamiętać, że poza chłoniakami istnieje bardzo wiele przyczyn powiększenia węzłów chłonnych (limfadenopatii). Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych (czyli na całym ciele) powodują infekcje wirusowe (np. mononukleoza, cytomegalia, odra, różyczka, zakażenie wirusem Herpes czy zakażenie HIV), bakteryjne (gronkowce, paciorkowce, płonica czy bruceloza), grzybicze czy pierwotniakowe. W chorobie kociego pazura, tularemii i gruźlicy oprócz powiększenia węzłów chłonnych dochodzi do ich rozmiękania i tworzenia się przetok skórnych. Poza tym, węzły chłonne mogą się powiększać w wyniku chorób autoimmunologicznych lub alergicznych oraz po szczepieniu lub w wyniku przyjmowania niektórych leków. Należy jeszcze dodać, że w wielu chorobach dochodzi do tzw. miejscowego powiększenia węzłów chłonnych - w różyczce powiększają się one za uszami, a w zapaleniu gardła w okolicy kąta żuchwy.
W związku z tak dużą liczbą przyczyn limfadenopatii potrzebna jest bardzo dokładna diagnostyka. Powinna ona obejmować szczegółowy wywiad i badanie lekarskie oraz badania dodatkowe tj. morfologia, rozmaz, OB, odczyn tuberkulinowy, przeciwciała przeciwko wirusom (EBV, CMV, HSV, HIV) oraz badania obrazowe (RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej).
Podsumowując, opisane przez Panią objawy mogą świadczyć o chłoniaku, ale nie muszą ponieważ do powiększenia węzłów chłonnych może dochodzić w bardzo wielu innych chorobach. Dlatego trzeba wykonać szczegółowe badania, które pozwolą odnaleźć przyczynę limfadenopatii.
