Części intymne do poprawki? Co może zaoferować chirurgia plastyczna?

Medycyna plastyczna najczęściej kojarzy się z zabiegami polegającymi na powiększaniu, pomniejszaniu czy odsysaniu. Jej możliwości są jednak znacznie większe, a oferta nieustannie się powiększa. Coraz bardziej popularna staje się tzw. kosmetoginekologia. Jakie zabiegi ma do zaoferowania?

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Decyzję o poprawie części intymnych kobiety podejmują z bardzo różnych powodów. Najczęściej są to poród, upływający czas czy względy religijne. Ale nie tylko, bardzo często zdarza się, że takie zabiegi pozwalają pozbyć się przykrych dolegliwości, które niejednokrotnie odbierają radość płynącą z seksu.

Obkurczanie ścian pochwy

Nadmierne rozciągnięcie ścian pochwy, czyli zespół relaksacji pochwy to nic innego, jak znaczne osłabienie tkanek ścian pochwy i okolicznych struktur. Spadek ich elastyczności może mieć kilka przyczyn. Najczęściej łączy się je z porodami, pracą fizyczną, a także z naturalnymi procesami starzenia się. Zabieg jest całkowicie bezbolesny (wykonuje się z pomocą laseru) i nie wymaga hospitalizacji. Lekarz kieruje wiązkę światła bezpośrednio na błonę śluzową pochwy. Pozwala to wzmocnić włókna kolagenowe, co znacznie wzmacnia tkanki, a tym samym ściany pochwy. Zdarza się, że po zabiegu pojawiają się niewielkie upławy, pierwsze wyraźnie odczuwalne korzyści po zabiegu pojawiają się po ok. miesiącu (a czasem dopiero po pół roku). Efekt utrzymuje się przez ok. 2 lata. Należy jednak pamiętać by przez kilkanaście dni po obkurczaniu ścian pochwy unikać seksu.

Mimo że zabieg jest bardzo bezpieczny nie może być wykonywany u kobiet w ciąży, z nowotworem, infekcją intymną, nieprawidłowym wynikiem cytologii, padaczką, chorobą autoimmunologiczną oraz cukrzycą . Przeszkodą są także przyjmowane leki np. obniżające krzepliwość krwi, stosowanie preparatów z dziurawcem lub nagietkiem. Decyzja o wykonaniu zabiegu powinna być skonsultowana z lekarzem, po przedstawieniu aktualnego wyniku badania cytologicznego .

Zobacz wideo

Rewitalizacja warg sromowych

Zabieg poprawia nie tylko elastyczność ścian pochwy, ale i rozwiązuje problem nadmiernej suchości. Problemy, choć nasilają się z wiekiem, szczególnie w okresie menopauzy, to nie dotyczą tylko dojrzałych kobiet. Nieodpowiednie nawilżenie części intymnych to także uwarunkowanie genetyczne, skutek częstych otarć i infekcji . Niejednokrotnie suchość pochwy przekłada się na jakość życia seksualnego (stosunek wywołuje ból oraz dyskomfort). Podobne problemy mogą także pojawić się po porodzie, zwłaszcza naturalnym. Zabieg składa się z kilku etapów. Pierwszy to bezpośrednio podanie kwasu hialuronowego, drugi to aplikacja płytek krwi, a trzeci naświetlanie z pomocą urządzenia generującego fale radiowe. Proces ten aktywuje fibroblasty, czyli komórki "produkujące" kolagen do jego wzmożonego wytwarzania. Jednocześnie poprawia się ukrwienie tkanek oraz jędrność skóry.

Zabieg trwa zaledwie 30 minut, odbywa się w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga pobytu w szpitalu. Mimo że jest absolutnie bezpieczny nie można go wykonywać u kobiet w ciąży , mających infekcję czy uszkodzoną skórę wokół części intymnych. Efekty zabiegu widoczne są niemal od razu i utrzymują się przez ok. rok.

Labioplastyka

Labioplastyka, czyli zmniejszenie warg sromowych wykonywane jest z kilku przyczyn. Najczęściej na zabieg decydują się kobiety, które urodziły się z wyjątkowo dużymi wargami sromowymi lub te, u których bardzo się one rozciągnęły po porodzie. Niejednokrotnie decydujące są względy estetyczne. Zabieg chirurgiczny polega na skróceniu błony śluzowej i warstwy mięśni na tylnej części pochwy. U części kobiet zbyt duże wargi sromowe uniemożliwiają uprawianie niektórych sportów, jak jazda konna czy na rowerze. Może się zdarzyć, że dysproporcja w wielkości warg sromowych znacznie utrudnia, a czasem wręcz uniemożliwia odbycie stosunku.

Przed zabiegiem należy wykonać morfologię , zaleca się także by na dwa tygodnie przed wyznaczonym terminem nie przyjmować leków wpływających na krzepliwość krwi. Ustalając termin zabiegu trzeba mieć na uwadze by nie wypadł on tuż przed lub w trakcie miesiączki. Najbardziej optymalny termin to 10 dni po krwawieniu.

Pochwa, już po zabiegu wymaga specjalnej pielęgnacji. Bardzo ważne jest by po każdej wizycie w toalecie dokładnie się podmyć. Aby nie napinać nadmiernie krocza, bardzo ważne jest by przez ok. 5 dni unikać siedzenia. Zaleca się, by opatrunek wymieniać przez ok. dziesięć dni.

Korekcja w drugą stronę zdarza się bardzo rzadko.

Perineoplastyka

Odmłodzenie okolic krocza wykonuje się na dwa sposoby - w czasie klasycznej operacji lub przy użyciu lasera. Wskazaniem do zabiegu obok dyskomfortu psychicznego i fizycznego kobiety mogą być porody, urazy fizyczne. Część pań w ten sposób łagodzi skutki upływającego czasu. Sam zabieg trwa najczęściej około godziny, odbywa się w znieczuleniu ogólnym i wymaga pozostania w placówce na jedną noc na obserwację.

Zgłaszając się na lekarza należy mieć ze sobą aktualną morfologię, badanie potwierdzające grupę krwi, badanie krwi pod kątem krzepliwości (przede wszystkim wskaźniki APTT i INR ), kreatyninę, glukozę, elektrolity i mocz. Warto wykonać szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Gojenie się ran oraz czas rekonwalescencji to ok. 6 tygodni, a założone szwy są rozpuszczalne i nie ma potrzeby ich zdejmowania.

Zabieg choć jest bezpieczny w niektórych przypadkach nie może być wykonywany. Dotyczy to przede wszystkim kobiet ze skazą naczyniową (jeden z typów skazy krwotocznej), nieprawidłową krzepliwością krwi, nieleczonym nadciśnieniem tętniczym czy cukrzycą. Wykonanie zabiegu nie jest możliwe w przypadku infekcji ropnej skóry czy śluzówek.

Hymenoplastyka

Hymenoplastyka to jeden z bardziej popularnych zabiegów tzw. kosmetoginekologii. Polega ona nie tyle na odtworzeniu błony dziewiczej, co stworzeniu wrażenia jej obecności. Decyzja o "odbudowie" błony dziewiczej, bardzo często podejmowana jest pod naciskiem społeczno-kulturowym, religijnym. Część kobiet robi to dla partnera. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i trwa ok. 10-20 minut. W pierwszej kolejności lekarza nacina i odrywa znajdujące się na narządach płciowych pozostałości po błonie dziewiczej. Następnie łączy je ze sobą samorozpuszczającą się nicią.

Przed rekonstrukcją błony należy wykonać morfologię (plus oznaczenie czynników krzepnięcia krwi APTT i INR) , badanie potwierdzające grupę krwi, kreatyninę, glikozę, elektrolity oraz mocz. Zaleca się również szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B . Po operacji, niezbędna jest kilkugodzinna obserwacja, po niej bez większych przeszkód można opuścić szpital. Po 7 dniach pacjentka powinna stawić się na kontrolę. Mimo że zabieg nie wymaga specjalnych przygotowań na kilka dni przed wyznaczonym terminem nie można przyjmować aspiryny (oraz jej pochodnych), leków przeciwgrypowych oraz suplementów z witaminą E (obecne w nich związki mogą wpływać na krzepliwość krwi).

Więcej o zabiegu przeczytasz tutaj .

Czytaj także:

Suchość pochwy (dyspareunia)

Stosunek seksualny krok po kroku

Narządy rozrodcze kobiety

Pochwica

Cykl miesiączkowy - jak się zachowuje kobiece ciało

Więcej o: