- obrzęki, duszność
- osłabienie, brak apetytu i mdłości
- świąd skóry, wybroczyny na skórze (plamica), krwawienia z dziąseł
- w późnym okresie choroby zmiany w ilości oddawanego moczu: w ostrej niewydolności czasami całkowity jego brak, w przewlekłej zwiększenie ilości wraz z nocnym oddawaniem, do zmniejszenia w końcowym okresie
- zahamowanie wzrostu (u dzieci)
- każda choroba nerek może prowadzić do niewydolności (np. ostre kłębuszkowe zapalenie nerek)
- zamknięcie światła naczyń zaopatrujących nerki
- choroby i urazy obejmujące cały organizm lub jego znaczną część: posocznica, rozległe uszkodzenia mięśni (tzw. zespół zmiażdżenia), rozległe oparzenia, przetoczenie krwi niewłaściwej grupy
- ciężka niewydolność krążenia
- ciężkie zapalenie trzustki
- zatkanie obu moczowodów lub cewki moczowej (np. przez kamienie nerkowe)
- badania radiologiczne wymagające podania dużej dawki kontrastu
- miażdżyca , nadciśnienie, nadużywanie leków przeciwbólowych
Wzrasta u osób mających jedną nerkę, cierpiących na kamicę nerkową, po przebytych operacjach.
USG nerek, kontrola ilości wypijanych płynów i oddawanego moczu, tomografia komputerowa (zwykle bez kontrastu), badanie krwi (OB, stężenie wapnia, sodu, kreatyniny, mocznika, glukozy).
Nadciśnienie tętnicze , zapalenie osierdzia, zapalenie płuc, ostra niewydolność krążenia.
Zależy od przyczyny niewydolności. Często podawane są leki moczopędne i przeciwbakteryjne. Zalecane jest także leżenie w łóżku i specjalna dieta z ograniczoną ilością białka, ale bogata w węglowodany. W zaawansowanym stadium: dializy i przeszczep nerki.