Aldosteron to hormon wytwarzany przez korę nadnerczy. Odpowiada przede wszystkim za regulację gospodarki wodno - mineralnej. Dzięki niemu wraz z moczem organizm nie pozbywa się zbyt dużych ilości sodu , pierwiastka niezbędnego do działania wszystkich komórek. Nadmiar aldosteronu nazywany jest aldosteronizmem i dzieli się dwa typy- pierwotny (zespół Conna, nazywany też hiperaldosteronizmem) oraz wtórny.
Objawy
Zespół Conna, czyli aldosteronizm pierwotny najczęściej wywołany jest gruczolakiem
nadnerczy (ok. 40 proc. przypadków) lub przerostem warstwy kłębkowej kory nadnerczy. Choroba dwa razy częściej diagnozowana jest u kobiet. Zbyt wysokiemu stężeniu aldosteronu towarzyszy nadciśnienie tętnicze (bez obrzęków) oraz zbyt mała "produkcja" reniny, enzymu na podstawie, którego określa się wysokość ciśnienia tętniczego. Część chorych skarży się na osłabienie i ogólne zmęczenie. Schorzeniu towarzyszy częste oddawanie moczu, zwiększone pragnienie oraz przyrost masy ciała. Dodatkowo mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca oraz powiększenie lewej komory serca.
Aldosteronizm wtórny nie ma związku z chorobą nadnerczy i stanowi objaw lub powikłanie po zatruciu ciążowym, nefropatii lub choroby metabolicznej. Często występuje u osób z nadciśnieniem lub chorobami serca (np. po zawale ).
Diagnoza
Aldosteronizm pierwotny pomaga zdiagnozować tomografia komputerowa oraz rezonans magnetyczny. Jeśli badania obrazowe nie dają jednoznacznej odpowiedzi wykonuje się scyntygrafię kory nadnerczy. Czasem stosuje się cewnikowanie żył nadnerczy. Dzięki pobranej w czasie badania krwi
określa się stężenie aldosteronu i aktywność reninową. Szybkie rozpoznanie pozwala uniknąć wystąpienia chorób serca.
Leczenie
W przypadku aldosteronizmu pierwotnego konieczne jest operacyjne usuniecie całego nadnercza lub laparoskopowe wycięcie uciskającego na narząd guza. Leczenie farmakologiczne zarezerwowane jest dla pacjentów z przerostem nadnerczy oraz tych, których gruczolak nie kwalifikuje się do operacji. Stosowane w tym przypadku leki mają za zadanie ustabilizować poziom aldosteronu. Najczęściej stosowanym preparatem jest eplerenon, syntetyczny steroid. Aldosteronizm wtórny to objaw innego schorzenia, dlatego konieczne jest poznanie przyczyny jego wystąpienia i wyleczenie schorzenia które go wywołało.
