- kurcze mięśni w pobliżu miejsca zranienia, szczękościsk
- wzmożone i bolesne napięcie różnych grup mięśniowych, aż do tzw. prężeń tężcowych, gdy chory leży oparty jedynie na potylicy i piętach
Zakażenie beztlenową bakterią Clostridium tetani produkującą silną truciznę - tetanospazminę. Zakazić się można przy zabrudzeniu rany np. ziemią, w której znajdują się przetrwalniki laseczek tężca.
Chorują tylko osoby, które nie zostały uodpornione szczepionkami.
W co trzecim przypadku tężec kończy się śmiercią.
Badania laboratoryjne, hodowla bakterii z rany.
Przeciwbakteryjne i objawowe na oddziałach intensywnej terapii.
Jest obowiązek szczepienia przeciw tężcowi. Rany należy przemyć, zdezynfekować i opatrzyć. W zależności od czasu, jaki upłynął od zranienia, podaje się zastrzyk z surowicą zawierającą przeciwciała przeciwko tężcowi (antytoksynę), szczepionkę (anatoksynę) lub obie substancje naraz.
Probiotyki wzmacniają odporność