Niestety, dokładna przyczyna powstawania włókniaków na ciele nie jest znana. Najprawdopodobniej to wrodzona właściwość skóry. Ryzyko powstania włókniaka zwiększają:
Włókniaki miękkie to włókniaki skórne. Jest to przerośnięta skóra pokryta nabłonkiem. Mają zwykle niewielkie rozmiary (2,5 milimetra) i postać guzka z szypułą, czyli są niczym woreczki zawieszone na skórze. Mają zwykle cielisty lub brązowawy kolor i są wiotkie oraz pofałdowane. Czasem, gdy go naciskamy, chowa się w głębi skóry. U jednej osoby można się spotkać nawet z kilkudziesięcioma tego typu włókniakami na ciele.
Jeżeli taki włókniak ma ciemniejszy kolor oznacza to, że zawiera więcej melaniny, czyli barwnika skóry. Najczęściej pojawia się w takich okolicach jak szyja, pacha. zgięcie łokcia, pachwina. Zdarzają się także włókniaki miękkie na powiekach czy na twarzy.
Liczba włókniaków miękkich zwykle wzrasta wraz z wiekiem. Są zmianami wrodzonymi i mogą pojawić się w każdym momencie życia, a szczególnie łatwo w okresie ciąży, gdy dochodzi do wahań w gospodarce hormonalnej kobiety. Szacuje się, że włókniaki miękkie może mieć nawet 25-46 proc. dorosłych. Włókniaki miękkie mogą też świadczyć o kłopotach zdrowotnych, gdy powiązane są z chorobami metabolicznymi, takimi jak otyłość, dyslipidemia, insulinooporność, a także choroby układu krążenia (nadciśnienie tętnicze).
Taki włókniak nie ustępuje samoistnie. Należy się zwrócić do lekarza dermatologa, który może zastosować jeden z kilku sposobów usuwania takiej zmiany skórnej.
Przede wszystkim stosuje się chirurgiczne wycinane zmian w znieczuleniu miejscowym. Można też do usunięcia włókniaka wykorzystać kriochirurgię, czyli wymrażanie przy pomocy ciekłego azotu. Po pewnym czasie włókniak sam odpada. Problemem jednak jest ryzyko miejscowego odbarwienia skóry w miejscu wymrażania.
Kolejna metoda usuwania włókniaka miękkiego to elektrokoagulacja, czyli wycięcie przy użyciu prądu o wysokiej częstotliwości. Tę metodę poleca się szczególnie wtedy, gdy włókniak usadowił się na twarzy, pozostawia bowiem stosunkowo najmniej śladów w postaci odbarwień skóry. Elektrokoagulację wykonuje się w znieczuleniu miejscowym.
Czwartą metodą usuwania włókniaków miękkich jest wycięcie ich przy użyciu lasera frakcyjnego. Jest to metoda skuteczna i praktycznie nie pozostawiająca blizn czy odbarwień na skórze.
Włókniaki twarde to rodzaj włókniaka podskórnego. Mają zwykle 3-10 milimetrów średnicy, są wyczuwalne jako guzki pod skórą o jasnobrązowym lub czerwonobrązowym zabarwieniu. Włókniak twardy czasem delikatnie boli przy dotyku. Może też swędzieć. Podczas uciskania przylegającej do włókniaka skóry guzek kurczy się lub uwypukla. Może pojawić się na nogach, a także na brzuchu i pośladkach.
Włókniaki twarde częściej spotyka się u kobiet w liczbie kilku, rzadko kilkunastu zmian. Zwykle pojawiają się pomiędzy 20. a 50. rokiem życia. Tworzą się przez kilka miesięcy, a utrzymują przez wiele lat. Powstają często w miejscu, które zostało podrażnione, na przykład przez ukłucie czy ugryzienie. Może być też efektem zapalenia mieszka włosowego lub drobnego urazu.
Włókniaki twarde ustępują samoistnie. Jednak czasem decydujemy się na jego usunięcie. Zmianę można usunąć, jeżeli przeszkadza w funkcjonowaniu, guzek jest ciągle drażniony na przykład przez ubranie, swędzi lub boli, a także, gdy stanowi defekt estetyczny.
Metody usuwania włókniaka twardego:
Inne metody nie tylko są nieskuteczne, ale mogą też powodować odrastanie jeszcze większych włókniaków.