Rwa barkowa zaliczana jest do korzeniowych zespołów bólowych i choć najczęściej pojawia się u osób starszych, to może rozwinąć się niemal w każdym wieku i z bardzo różnych przyczyn. W większości przypadków zwyrodnienie spowodowane jest ciężką pracą fizyczną wykonywaną przez lata, która uszkodziła odcinek szyjny kręgosłupa. Czasem zaburzenia hormonalne sprawiają, że kości stają się duże słabsze i bardziej podatne na uszkodzenia.
Najbardziej charakterystycznym objawem schorzenia jest silny ból karku nasilający się przy poruszaniu głową, kichaniu lub kaszlu. Dodatkowo w zależności od miejsca uszkodzenia kręgosłupa promieniuje on do bocznej, tylnej lub przyśrodkowej części ramienia (tzw. rwa ramienna). Czasem obejmuje całą kończynę górną. Zbyt napięte i przykurczone mięśnie mogą wywoływać ból w okolicach łopatek lub przedniej powierzchni klatki piersiowej. Dolegliwości najbardziej nasilone są rano, tuż po przebudzeniu. U niektórych pacjentów pojawiają się zaburzenia czucia, mrowienie oraz drętwienie. Rozwojowi schorzenia sprzyjają dyskopatie oraz zapalenie stawów.
Rozpoznanie stawia się w oparciu o wywiad z pacjentem, analizę objawów oraz badania obrazowe, dzięki, którym można określić skalę zmian.
Zmiany zwyrodnieniowe wymagają konsultacji z lekarzem specjalistą. W pierwszej kolejności stosuje się rehabilitację (diatermia, leczenie prądami dynamicznymi, terapia ultradźwiękowa) oraz leczenie farmakologiczne. Gdy zmiany nie są zbyt duże salicylany oraz leki przeciwbólowe i zmniejszające napięcie mięśniowe mogą złagodzić objawy. U pacjentów, u których zmiany są poważniejsze stosuje się leczenie sterydowe. Ulgę przynosi także noszenie kołnierza ortopedycznego.
Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi efektów konieczny jest zabieg operacyjny. Polega on na usunięciu jądra miażdżycowego.
Należy pamiętać, że mimo skutecznego leczenia rwa może powrócić. Dlatego gdy raz się pojawi w celu uniknięcia kolejnych ataków warto zadbać o odpowiednią rehabilitację.