Encefalopatia Wernickego (zespół Wernickego): objawy, leczenie

Alkohol przyjmowany w nadmiarze i zbyt często jest bardzo niebezpieczny. Obok poważnych zmian w narządach wewnętrznych, przede wszystkim w obrębie wątroby, może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w układzie nerwowym. Encefalopatia Wernickego, bo niej mowa, dotyka niemal 10 proc. pijących nałogowo, kumulacja wywołanych przez nią powikłań niejednokrotnie prowadzi do śmierci pacjenta.

Do tak poważnych zmian neurologicznych dochodzi wskutek nadużywania alkoholu oraz niewłaściwej diety, tj. ubogiej w witaminę B1 (tiamina). Uczestniczy ona przede wszystkim w rozkładzie węglowodanów oraz aminokwasów. Wchłaniana jest głównie przez jelito cienkie, skąd wraz z krwią jest transportowana i rozprowadzana po całym organizmie. Niewystarczająca ilość tiaminy odbija się nie tylko na układzie nerwowym, ale i krwionośnym oraz pokarmowym.

Encefalopatia Wernickego (zespół Wernickego) - objawy

Do najbardziej charakterystycznych objawów encefalopatii Wernickiego, nazywanej także zespołem Wernickego, należą oczopląs oraz podwójne widzenie. Pacjenci bardzo często zaczynają mieć poważne problemy z poruszaniem się (ataksja, czyli niezborność ruchów). Wraz z postępem zmian pojawiają się zaburzenia świadomości (majaczenie, dezorientacja) emocjonalne oraz intelektualne. Chorzy bardzo często mają kłopoty z pamięcią, często dokucza im bezsenność oraz nieuzasadniony i niewystępujący wcześniej lęk przed ciemnością.

Encefalopatia Wernickego (zespół Wernickego)- diagnoza i leczenie

Mimo że wywiad z pacjentem oraz analiza objawów klinicznych pozwala przypuszczać zespół Wernickego, to niezbędne są badania dodatkowe. Z pomocą tomografu komputerowego możliwe jest dokładane przyjrzenie się zmianom zachodzącym w centralnym układzie nerwowym.

W pierwszej kolejności u pacjentów uzupełnia się niedobór witaminy B1 (aby uniknąć zaostrzenia objawów należy podawać ją z glukozą). Niekiedy niezbędne jest podawanie magnezu, który ułatwia przyswajanie tiaminy oraz innych brakujących organizmowi minerałów. Należy pamiętać, że cała terapia nie będzie miała sensu jeśli pacjent nie zrezygnuje z picia alkoholu. Samo działanie leków prowadzi do ustąpienia większości objawów po upływie kilku godzin. Jedynie ataksja, oczopląs oraz neuropatie mogą utrzymywać się kilka tygodni.

Brak leczenia oraz bardzo rozległe zmiany w mózgu mogą doprowadzić do rozwoju tzw. psychozy Korsakowa (rodzaj ostrego zaburzenia neuropsychiatrycznego, więcej o chorobie Korsakowa, jej objawach i metodach leczenia przeczytasz tutaj) a nawet przyczynić się do śmierci pacjenta.

Czytaj także:

Stłuszczenie wątroby

Zaburzenia psychiczne

Uzależnienie od jedzenia, seksu, pracy czy hazardu - zbiera plon?

Współuzależnienie - po drugiej stronie nałogu

Alkohol nie pomaga, alkohol oszukuje

Więcej o: