Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Za rozwój choroby odpowiadają bakterie z grupy Clostridia lub gram-dodatnie Clostridium septicum. Przenikają bezpośrednio przez uszkodzoną skórę lub poprzez układ pokarmowy. Zazwyczaj źródłem zakażenia jest zanieczyszczona gleba, woda lub odchody zwierząt. Aby doszło do rozwoju choroby bakteria musi mieć sprzyjające warunki, czyli uszkodzoną i podatną na infekcję tkankę dzięki czemu metabolizm bakterii jest znacznie szybszy. W tak sprzyjających warunkach patogen może wytworzyć toksynę, która odpowiada za pojawienie się zgorzeli.
Pierwsze dolegliwości zazwyczaj pojawiają się po upływie 4-5 dni od zakażenia. Początkowo pacjenci skarżą się na ból w obrębie rany czy urazu. Następnie zajęty chorobą obszar staje się obrzęknięty i mocno opuchnięty. Z czasem z uszkodzonej skóry wydobywa się krwiobrunatna maź oraz nieprzyjemny zapach (to efekt gnicia tkanki). Dodatkowo pod skóra wyczuwalne są niewielkie pęcherzyki wypełnione gazem. Rozwój zgorzeli charakteryzuje się również wysoką gorączką, osłabieniem, żółtym zabarwieniem skóry oraz problemami z układem pokarmowym. Tętno , oddech są znacznie przyśpieszone. Pacjenci bardzo często mają obniżone ciśnienie tętnicze, niekiedy stają się zamroczeni lub tracą świadomość.
Gdy bakterie trafią do ludzkiego ciała drogą pokarmową ich pojawienie się wywołuje ostre biegunki oraz wymioty.
Zgorzel gazowa to nie tylko powikłanie po urazie, podrażnieniu, złamaniu czy urazie dużych mięśni. Schorzenie może pojawić się także u osób, które nadużywają, przez długi czas alkoholu, chorują na cukrzycę typu 2, mają nowotwór układu pokarmowego lub chorobę hematologiczną połączoną z immunosupresją. W grupie ryzyka znajdują się również kobiety, które usunęły ciążę lub urodziły dziecko poprzez cesarskie cięcie.
Aby prawidłowo rozpoznać i ocenić skale zmian konieczne jest wykonanie, w pierwszej kolejności, szeregu podstawowych badań tj. morfologia oraz badanie moczu . Dodatkowo, w celu potwierdzenia obecności pęcherzyków, zleca się rentgen zajętego obszaru. Ponieważ zgorzel może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w nerkach (przede wszystkim kinazy kreatynowej) oraz w wątrobie, należy zlecić testy pozwalające ocenić ich działanie. Sprawdza się także funkcjonowanie układu odpornościowego (tzw. badania immunologiczne).
Chory ze zgorzelą gazową wymaga jak najszybszej hospitalizacji i podania odpowiednich antybiotyków. Następnie wykonuje się zabieg usunięcia zniszczonej przez schorzenie tkanki, a w skrajnych przypadkach konieczna jest amputacja zmienionej kończyny. Czasem stosuje się również tlenoterapię hiperbaryczną . Konieczne jest także łagodzenie objawów pobocznych. Ponieważ może także doprowadzić do śmierci pacjenta, wszystkie niepokojące zmiany w obrębie rany powinny być niezwłocznie pokazane lekarzowi.