Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Zawał płuca to jedno z częściej występujących powikłań u osób z chorobami układu krążenia. Zachodzące w organizmie pacjenta zmiany sprawiają, że prawa komora serca, wskutek zbyt wysokiego ciśnienia, zostaje przeciążona, a to może doprowadzić do niewydolności serca. Jeśli naturalnie zachodzące w ciele człowieka mechanizmy nie wyrównają powstałej różnicy dochodzi do tzw. zawału płuca. Dzieje się tak ponieważ powstały zator wywołuje niedrożność pnia płuca co prowadzi do zwiększenia oporu w naczyniach płucnych, a tym samym zatrzymania swobodnego przepływu krwi. Niemal w 90 proc. zatorów tworzy się on w obrębie żyły głównej (zazwyczaj tworzy się w tętnicy udowej).
Do zawału płuca najczęściej dochodzi u osób cierpiących na zakrzepowe zapalenie żył lub żylaki kończyn dolnych, które z powodu np. innego schorzenia lub operacji/zabiegu ortopedycznego musiały przez dłuższy czas pozostać w pozycji leżącej. W grupie ryzyka znajdują się także kobiety po porodzie, z nowotworem narządów rodnych oraz te stosujące doustną antykoncepcję. Zawał płuca znacznie częściej diagnozowany jest u osób otyłych , starszych, z niewydolnością krążenia lub z uwarunkowaniami genetycznymi.
Pacjenci, u których doszło do zawału płuca pojawia się sinica, duszności, kłopoty z oddychaniem (oddech jest płytki i szybki). Serca zaczyna szybciej bić, dokucza im kaszel, ból w klatce piersiowej . Niekiedy atakom choroby towarzyszy uczucie lęku i gorąca. W niektórych przypadkach dochodzi krwioplucie. Ponieważ bardzo duża część pacjentów traci przytomność konieczne jest najszybsze wezwanie pomocy i przetransportowanie chorego do szpitala.
Skala oraz natężenie objawów zależy od rozległości zawału.
Aby przywrócić prawidłowe krążenie konieczne jest rozpuszczenie lub usunięcie zatoru. W pierwszej kolejności podaje się środki farmakologiczne, jeśli zakrzep jest duży konieczny jest zabieg i chirurgiczne "odczopowanie" tętnicy .