Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Pchła piaskowa, czyli najmniejsza (ma ok. 1 mm długości) spotykana jest głównie w krajach tropikalnych i subtropikalnych. Szczególnie dobrze czuje się na plaży, w stajni, gniazdach niektórych zwierząt oraz w domach, w których nie stosuje się podstawowych zasad higieny.
Pasożyt najczęściej wszczepia się w pokrytą włosami skórę. Gdy jest już wystarczająco mocno "przytwierdzony" przez blisko cztery godziny pije krew nowego żywiciela. Następnie składa jaja, opuszcza ciało człowieka i ginie. Tungoza diagnozowana jest głównie u dzieci, a droga zakażenia jest niezwykle prosta. Niekiedy wystarczający okazuje się kontakt fizyczny z zakażoną osobą.
Objawy tungozy
Uporczywy świąd to pierwsza a zarazem najbardziej dokuczliwa dolegliwość. Ponieważ schorzenie dotyka dzieci, ciągłe swędzenie sprawia, że nie potrafią przestać się drapać co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego. Mocno podrażniona skóra znacznie szybciej "przyciąga" wywołujące infekcje drobnoustroje. Następnie skóra pacjenta pokrywa się bolesnymi owrzodzeniami i ciemnymi plamami. Wraz z pojawieniem się pchły obserwuje się zmianę zabarwienia, na czarny, skóry w obrębie paznokci.
Diagnoza tungozy
Tungoza i odpowiedzialna za nią pchła piaskowa to częsta "pamiątka" z egzotycznych wakacji, dlatego, badania kliniczne, a przede wszystkim wywiad z pacjentem ma w tym przypadku kluczowe znaczenie.
Samego pasożyta (larwy) usuwa się za pomocą plastra. W miejscu w którym zostały złożone jaja pozostaje niewielki otwór, przez który larwa oddycha. Aby się jej pozbyć zakleja się go plastrem. Zamknięcie dopływu powietrza sprawia, że larwa wszelką cenę próbuje się wydostać, wtedy przykleja się do plastra.
Niewprowadzenie leczenia, nawet po usunięciu pasożyta może być niebezpieczne. U części chorych dochodzi do rozwoju tężca lub zgorzeli gazowej.
Leczenie tungozy
Podstawą terapii jest stosowanie właściwej higieny osobistej. Dodatkowo wprowadza się środki przeciwpchelne.
