Rak neuroendokrynny skóry

Zmiany skórne, przede wszystkim te o podłożu nowotworowym mogą pojawiać się z wielu przyczyn. W przypadku raka neuroendokrynnego, nazywanego także rakiem z komórek Meckela, zdaniem specjalistów, nie bez znaczenia są powikłania po infekcji wirusowej.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Ten bardzo rzadki, ale charakteryzujący się wysoką złośliwością nowotwór powstaje z tzw. komórek Meckela. Czasem też nazywany jest rakiem z komórek Meckela. Komórki te znajdują się w jednej z warstw naskórka gdzie łączą się z niektórymi neuronami, dzięki czemu mogą odbierać bodźce.

Nowotwór ten atakuje przede wszystkim mężczyzn - u panów diagnozowany jest dwa razy częściej niż u kobiet, znoszą ją również dużo ciężej - ok. 70 roku życia. Zmiany pojawiają się w tych partiach skóry, które są najbardziej narażone na działanie promieni słonecznych tj. skóra głowy, okolicy oczu czy przestrzeń nadoczodołowa. U niewielkiej grupy chorych pojawiają się na kończynach.

Schorzenie rzadko funkcjonuje jako samodzielna jednostka chorobowa. W grupie największego ryzyka znajdują się osoby cierpiące z powodu zmian reumatycznych, dysplazji naskórka czy z zaburzonym układem immunologicznym. Czasem też towarzyszy innym nowotworom jak choroba Hodgkina, niektóre typy chłoniaka , przewlekła białaczka limfatyczną, rak piersi, rak jajnika, rak pęcherza moczowego czy rak krtani .

Objawy i diagnoza

Najbardziej charakterystycznym objawem choroby jest pojawienie się twardego, niebolesnego guza o gładkiej powierzchni. Ponieważ nowotwór ten bardzo często daje przerzuty do węzłów chłonnych, skóry, wątroby, płuc, kości bądź mózgu, tuż po badaniu palpacyjnym i USG konieczna jest tomografia komputerowa. Dokładniej należy przyjrzeć się przede wszystkim klatce piersiowej, jamie brzusznej. Dodatkowo zleca się biopsję guza.

Leczenie

W oparciu o badania możliwe jest zakwalifikowanie guza do jednego z trzech stadiów i dobranie odpowiedniego leczenie. Przy pierwszym stadium choroby mówi się o dwóch rodzajach zmiany. O postaci A mówi się gdy wielkość zmiany nie przekracza 2 cm, o B - w przypadku gdy jest większa niż 2cm. Drugie stadium choroby uznaje się za postać zaawansowaną, trzecią za rozległą z przerzutami.

Mimo że guz bardzo dobrze reaguje na chemio- oraz radioterapię za najskuteczniejszą metodę walki z chorobą uznaje się zabieg operacyjny i wycięcie zmiany. Zazwyczaj dopiero po usunięciu guza leczenie uzupełnia się o chemię i radioterapię. Jest to jednak skuteczny jedynie w przypadku I i II stadium choroby. W trzecim stosuje się jedynie środki uśmierzające ból .

Czytaj także:

Śluzak osłonek nerwów

Stopa madurska (Grzybica madurska, mycetoma)

Zespół SAPHO

Nowotwór skóry

Ropnie mnogie pachwin