Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Czynnikiem decydującym o wystąpieniu ostrego zespołu wieńcowego jest miażdżyca. Medycyna dzieli OZW, w zależności od charakteru i rodzaju uszkodzeń na: z uniesieniem odcinka ST (fragment zapisu w badaniu elektrokardiografem) lub bez jego uniesienia, niestabilną dusznicę bolesną i nagły zgon sercowy.
Osoby z tzw. OZW wymagają natychmiastowej pomocy, konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego. Dalsze postępowanie zależy przede wszystkim od wiedzy i doświadczenia ratowników, którzy bardzo często jako pierwsi rozpoznają schorzenie i zlecają dalsze postępowanie.
Ostre zespoły wieńcowe, czyli zawał mięśnia sercowego dużo częściej pojawia się u osób z nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą , innymi chorobami układu krążenia. Nie bez znaczenia są także uwarunkowania i obciążenia genetyczne.
Jednym z bardziej typowych objawów ostrego zespołu wieńcowego jest ból w klatce piersiowej, promieniujący do kończyny, żuchwy, ramienia czy pleców. Pojedynczy atak zazwyczaj nie trwa dłużej niż 20 minut,. Pojawia się w konsekwencji wysiłku, wzrostu ciśnienia tętniczego, niskiej temperatury a także zmęczenia. Mimo że u większości pacjentów z OZW dolegliwości ustępują po krótkim odpoczynku (lub podaniu odpowiednich leków tj. przede wszystkim nitrogliceryny) nie należy ich lekceważyć. Konieczna jest konsultacja lekarska.
Czasem chorzy skarżą się na dyskomfort za mostkiem , wymioty, nudności lub tzw. bóle odległe tj. najczęściej zlokalizowane w stawie łokciowym lub nadgarstku.
Najważniejszym elementem rozpoznania jest szczegółowy wywiad z pacjentem oraz analiza objawów klinicznych. Aby dokładnie przyjrzeć się zmianom w obrębie mięśnia sercowego konieczne jest wykonanie EKG oraz zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej.
Należy także pamiętać o wykluczeniu innych schorzeń, które mogą dawać podobne objawy w tym zmiany w tarczycy, niedokrwistość czy klasyczną grypę .
Postępowanie ma związek z rodzajem OZW. Najczęściej jednak sięga się po angioplastykę (więcej o tej metodzie przeczytasz tutaj), pomostowanie aortalno-wieńcowe (przez tętnicę udową wprowadza się "rurkę", która omija zatkaną tętnicę, bądź żyłę i ponownie dostarcza krew do mięśnia sercowego). W lżejszych przypadkach stosowana jest farmakologia.
Niezależnie od tego jaką metodę zaproponuje lekarz nie będzie ona skuteczna bez odpowiedniej rehabilitacji, aktywności fizycznej, a także zmiany stylu życia.
Brak odpowiedniej terapii lub niezastosowanie się do zaleceń może doprowadzić do obrzęku płuc, pęknięcia mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca , a nawet do śmierci.
Przerost prawej komory serca (Przewlekły zespół płucno sercowy)