Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Paciorkowiec to rodzaj kulistej bakterii i w zależności od właściwości nauka dzieli je na osiem rodzajów. Jednym z bardziej powszechnych jest ten należący do grupy A. To on stoi za dużą częścią infekcji górnych dróg oddechowych. Wywołuje m.in. anginę i płonicę. Szczególnie narażeni są pacjenci z pewnymi uwarunkowaniami genetycznymi, a co za tym idzie z nieprawidłowo funkcjonującym układem immunologicznym. Ta, pozornie drobna przypadłość może rozwinąć się w dużo poważniejsze schorzenie nazywane gorączką reumatyczną. Największą liczbę zachorowań odnotowuje się u dzieci między 10 a 12 rokiem życia.
Gorączka reumatyczna:objawy i diagnoza
Wraz z pojawieniem się schorzenia pacjenci zaczynają uskarżać się na bóle stawów (stan zapalny dotyka głównie te duże). Brak wyraźnych zmian w badaniu obrazowym pozwala wykluczyć reumatoidalne zapalenie stawów . Wraz z ustąpieniem bólu gorączka reumatyczna "przenosi się" w okolice układu krążenie. Jej obecność zwiastuje tworzenie się tzw. guzków Aschoffa. Te specyficzne nacieki komórkowe, choć szybko obumierają i bliznowacieją uszkadzają zastawkę mitralną. Jej zwężenie zakłóca prawidłowe krążenie i aby je przywrócić konieczny jest zabieg operacyjny. Objawy te medycyna określa mianem kryteriów dużych. Wśród nich znajdują się również:
- rumień obrączkowaty (lub rumień brzeżny, to rodzaj zmiany skórnej, której brzegi mają bardzo wyraźny i charakterystyczny, mocno różowy kolor)
- guzki podskórne (tzw. guzki podskórne Meyneta, ich średnica nie przekracza dwóch cm, zazwyczaj są niebolesne i zazwyczaj pojawiają się obrębie stawu łokciowego lub kolanowego, nie są zaczerwienione i mogą się przesuwać, rozwijają się wraz z zajęciem serca)
- pląsawica Sydenhama, czyli ruchy mimowolne, natręctwa, nadpobudliwość
Dodatkowo gorączka reumatyczna charakteryzuje się wysoką gorączką, podwyższonym OB. oraz leukocytozą. Przy stawianiu diagnozy należy także potwierdzić przebyte zakażenie paciorkowcem, wzrost ASO a także przebyty rzut choroby reumatycznej (tzw. kryteria małe).
Pojedynczy atak choroby może się utrzymywać od 4 do 6 tygodni. Odstępy między kolejnymi napadami gorączki reumatycznej mogą trwać nawet kilka lat.
Gorączka reumatyczna: leczenie
Podstawą leczenia jest złagodzenie i wyeliminowanie stanu zapalnego. W tym celu najczęściej zaleca się terapię kwasem acetylosalicylowym czy kortykosteroidami. Niestety podawanie pierwszego z preparatów może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia. Aby kwas okazał się skuteczny powinien być podawany w bardzo wysokich dawkach, niestety tak wysokie stężenie sprzyja uszkodzeniom błony śluzowej w całym układzie pokarmowym . Nie należy go również stosować u dzieci poniżej 12 roku życia. Jego aplikacja może doprowadzić do rozwoju zespołu Rey'a, bardzo niebezpiecznej wielonarządowej choroby a spowodowane nią zmiany (przede wszystkim w mózgu lub wątrobie) prowadzą do śmierci blisko połowy pacjentów.
Osoby cierpiące z powodu gorączki reumatycznej powinny przyjmować, raz na 5 lat, dożylnie dawki antybiotyku oraz profilaktycznie zażywać małe dawki leku.
Czytaj także:
Rodzinna gorączka śródziemnomorska
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (Choroba Bechterewa)
