Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Pneumocystis jirovecii to grzyb odpowiedzialny za rozwój choroby. Nim wywoła pierwsze dolegliwości mija zazwyczaj kilka tygodni. W grupie największego ryzyka są wcześniaki (bardzo często pojawia na dziecięcych oddziałach szpitalnych) oraz osoby chore na AISD, białaczkę, chłoniaka lub te przechodzące leczenie immunosupresyjne np. po przeszczepie. Pneumocystoza, mimo że jest jednym z typów zapalenia płuc nie zawsze musi przebiegać z ich zajęciem.
Wywołujący chorobę grzyb występuje powszechnie w otaczającym człowieka środowisku i bardzo często przenika do jego organizmu. U całkowicie zdrowej osoby nie jest groźny a jego obecność cały czas kontrolowana jest przez układ odpornościowy. W przypadku gdy nie działa on prawidłowo dochodzi do zaburzeń w funkcjonowaniu płuc. Chorzy mają gorączkę, dokucza im suchy kaszel oraz duszności.
U małych dzieci w pierwszej kolejności pojawia się brak apetytu oraz apatia. Bardzo często mają przyspieszony oddech i tętno a także postępującą sinicę. Postęp choroby może prowadzić do niewydolności oddechowej.
Towarzyszące pneumocystozie objawy są mało charakterystyczne dlatego to, co powinno zwrócić szczególną uwagę lekarza, to narastająca duszności. W badaniach krwi obserwuje się podwyższony poziom LDH (więcej o tym enzymie przeczytasz tutaj), lipofemiii (nieprawidłowe stężeni limfocytów) oraz spadek albumin, czyli białka wpływającego na ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych. Obraz z RTG lub tomografii komputerowej klatki piersiowej przypomina tzw. mleczną szybę. Dodatkowo wykonuje się bronchoskopie w celu pobrania plwociny lub wydzieliny płucnej.
W leczeniu pneumocystozy stosuje się przede wszystkim leki o działaniu przeciwbakteryjnym. Podawane są dożylnie przez około 3 tygodnie. U pacjentów z AIDS stosuje się m.in. niektóre leki przeciwmalaryczne. Choroba jest bardzo trudna w leczeniu i u większości chorych dochodzi do powtórnego zakażenia.