Dołącz do Zdrowia na Facebooku! Układ neuroendokrynny to zespół komórek rozproszonych między układem oddechowym a pokarmowym. Ich zadaniem jest przesyłanie sygnałów chemicznych pozwalających regulować poszczególne funkcje organizmu jak trawienie, wytwarzanie hormonów przez tarczycę czy reakcja organizmu na stres. Najważniejsze ośrodki układu znajdują się przede wszystkim w gruczołach wydzielania wewnętrznego jak tarczyca, przytarczyce, przysadka mózgowa, trzustka.
Przyzwojak najczęściej tworzy się w okolicy przepony i w zależności od pochodzenia, czyli lokalizacji komórek z których powstał wyróżnia się przyzwojaki niechromochłonne oraz przyzwojaki chromochłonne. Pierwszy typ guza powstaje z ciałek układu przywspółczulnego, skupionych wokół dużych naczyń głowy i szyi. Ta postać guza pojawia się w obrębie tzw. kłębka szyjnego (komórki przyzwojowe tętnicy szyjnej), zwoju szyjnego i bębenkowego, nerwu błędnego. Sporadycznie zmiany lokalizowane są w oczodołach, jamie ustnej, jamie nosowej, tarczycy, przytarczycach, nosogardle czy krtani .
Drugi typ guza, czyli przyzwojak chromochłonny tworzy się wokół ciałek układu współczulnego. Ciągną się one przez cały pień współczulny, czyli zwoje nerwowe biegnące wzdłuż linii kręgosłupa i aorty. Za szczególny rodzaj ciałka uznaje się rdzeń nadnerczy.
Choroba bardzo często ma podłoże genetyczne i może być dziedziczona. Dużo częściej rozpoznawana jest u osób z mnogą gruczolakowatością wewnątrzwydzielniczą, zespołem von Hippla-Lindaua lub rozrostem mikroguzkowym nadnerczy (tzw. zespół Carneya).
Objawy
Jednym z pierwszych objawów przyzwojaka jest znaczny wzrost ciśnienia krwi. Ze strony układu krwionośnego może wystąpić zaburzenie rytmu serca , arytmia oraz niemiarowość serca tj. stan w którym skurcze serca nie są regularne. Pacjenci bardzo często skarżą się na chrypkę oraz szumy w uszach. Bardzo szczególnym objawem choroby są bóle głowy. Zdaniem większości chorujących obejmuje całą głowę i odczuwalne są zarówno wewnątrz czaszki, oczodołach jak i na skórze twarzy. Co ciekawe to jego wystąpienie stanowi najczęstszy powód wizyty i konsultacji z lekarzem.
Diagnoza i leczenie
Przy stawianiu diagnozy obok analizy objawów konieczne jest wykonanie badań obrazowych przede wszystkim USG oraz tomografii komputerowej. Ponieważ guzy są mocno ukrwione wykonanie biopsji może być niebezpieczne.
Najskuteczniejszą formą leczenia jest chirurgiczne wycięcie guza co pozwala na całkowite wyleczenie. Jeśli jego lokalizacja nie pozwala na wykonanie operacji stosuje się radioterapię.
