Nieziarnicze chłoniaki złośliwe

Zmiany nowotworowe mogą pojawić się z różnych przyczyn i niezależnie od wieku pacjenta. W przypadku nieziarniczych chłoniaków złośliwych w grupie największego ryzyka są dzieci, a w szczególności chłopcy między 5 a 15 rokiem życia.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Nieziarnicze chłoniaki złośliwe, zaliczane do nowotworów układu chłonnego, stanową niecałe 10 proc. wszystkich zmian nowotworowych pojawiających się u dzieci. Ich rozwój najprawdopodobniej związany jest z nadmiernym i zbyt gwałtownym rozrostem komórek układu immunologicznego. Zmiany bardzo szybko postępują i choć mogą zająć niemal każdy organ najczęściej pojawiają się w obrębie jamy brzusznej bądź węzłów chłonnych . Mimo że zaliczane są chorób typowo dziecięcych, mogą pojawić się także u osoby dorosłej.

Objawy

Dolegliwości towarzyszące rozwojowi guza zależą przede wszystkim od jego lokalizacji. U pacjentów, u których nowotwór zajął jamę brzuszną występują bóle brzucha , nudności, wymioty, wzdęcia, powiększenie obwodu brzucha, krwawienie z przewodu pokarmowego. Jeśli guz obejmuje śródpiersie dochodzi do ucisku na żyłę główną lub tchawice, co może skutkować zasinieniem, obrzękiem twarzy i szyi, kaszlem oraz trudnościami z oddychaniem.

Guz w okolicy głowy i szyi wywołuje powiększenie węzłów chłonnych, obrzęk ślinianek i szczęki, a także poszerzenie nerwów czaszkowych.

Czasem zdarza się, że zmiany nowotworowe widoczne są w migdałkach, jamie nosowo-gardłowej (mogą powodować niedrożność nosa z częściowym niedosłuchem, problemy z oddychaniem, wyciek śluzówki z nosa), węzłach chłonnych nadobojczykowych, pachwowych, pachwinowych, tarczycy , jądrach, skórze (powoduje jej swędzenie) lub tkankach podskórnych.

Diagnoza

Obok analizy objawów w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby wykonuje się badanie histopatologiczne węzłów chłonnych, szpiku kostnego lub płynu wysiękowego. W celu oceny wielkości, dokładnej lokalizacji oraz rozpoznania ewentualnych guzów w innych narządach wykonuje się tomografię komputerową oraz USG bądź RTG.

Leczenie

Ponieważ ogromna część pacjentów zgłasza się do specjalisty w momencie gdy choroba jest już zaawansowana, najważniejsze jest ustabilizowanie stanu pacjenta. Następnie wprowadza się chemioterapię. Zmniejszenie guza pozwala wykonać zabieg operacyjny i usunąć nowotwór. Zdarza się, że podobnie jak w przypadku białaczki, konieczny jest przeszczep komórek macierzystych . Od pewnego czasu sięga się także po tzw. leki biologiczne, czy środki mogące naśladować niektóre białka oraz wpływać na działanie części komórek. Leczenie przynosi najlepsze efekty u pacjentów, którzy nie ukończyli jeszcze 19 roku życia, a chorzy zazwyczaj bardzo dobrze reagują na leczenie.

Czytaj także:

Chłoniaki

Przyzwojak

Skrofuloza

Przepuklina linii białej (Przepuklina kresy białej)

Guz chromochlonny

Więcej o: