Przewlekły czynnościowy ból brzucha

Ból brzucha to dolegliwość, z którą pacjenci najczęściej zgłaszają się do lekarza. W przypadkach gdy ból nie ustępuje, nie ma związku ze zmianami w obrębie układu pokarmowego i nie jest objawem innego schorzenia, można podejrzewać tzw. przewlekły czynnościowy ból brzucha, nazywany także zespołem czynnościowego bólu brzucha.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Sygnały i bodźce bólowe generowane przez neurony umiejscowione w rdzeniu kręgowym regulowane są przez tzw. włókna aferentne oraz centralny układ nerwowy. Prawidłowo funkcjonujący mechanizm zachowuje równowagę między czynnikami pobudzającymi i hamującymi i nasila bądź wycisza bodźce bólowe . Nadmierna obwodowa stymulacja może spowodować zakłócenie tego procesu i znacznie uaktywnić tzw. wrażliwość trzewną, czyli zwiększone odczuwanie bólu. Nieustająca stymulacja pobudza tzw. receptory uśpione, które mimo ustania bodźca bólowego nadal wysyłają informację o jego obecności.

Objawy

O przewlekłym czynnościowym bólu brzucha mówi się gdy:

- dolegliwości utrzymują się dłużej niż 6 miesięcy (pacjenci najczęściej opisują swoje dolegliwości jako kłujący lub piekący ból)

- ból jest ciągły lub przerywany krótkimi okresami wyciszenia

- nie ma związku z czynnościami fizjologicznymi (tj. nie pojawia się po lub w trakcie jedzenia bądź defekacji)

- nie jest symulowany

- nie ma związku z zaburzeniami czynnościowymi układu pokarmowego

Przyczyną silnych dolegliwości bólowych bardzo często jest stres lub liczne zabiegi chirurgiczne. W niektórych przypadkach objawy pojawiają się u pacjentów z przewlekłym zapaleniem trzustki, chorobą wrzodową lub zaburzeniami czynnościowymi jak np. dyspepsja czynnościowa, czy zespół jelita drażliwego .

Diagnoza i leczenie

Najważniejsze przy stawianiu rozpoznania jest wykluczenie innych schorzeń. Zazwyczaj kolejne badania jak RTG, gastroskopia, morfologia nie potwierdzają żadnych odchyleń. W takich przypadkach zaleca się konsultacje z psychologiem, jednak ogromna część pacjentów nie wyraża na nią zgody.

Prawidłowo przeprowadzone leczenie powinno obywać się dwutorowo przy dużym zaangażowaniu pacjenta. Jego zadaniem jest obserwacja sytuacji czy wskazanie czynników, w których ból się nasila. Współpraca z chorym pozwoli obrać środek przeciwbólowy łagodzący dolegliwości. Przez cały czas leczenia chory powinien pozostawać pod opieką psychologa .

Czytaj także:

Ból rzutowany

Zator tętnicy krezkowej

Choroba uchyłków jelita

Rodzinna gorączka śródziemnomorska

Choroba refluksowa przełyku